Kartusz – w starożytnym Egipcie magiczna pętla-węzeł szen, wydłużony znak oznaczający „Uniwersum”. Dosłownie w języku egipskim „kartusz” to szenu, słowo o takim samym rdzeniu jak szeni „otaczać”. Kartusz. Pojawiają się jako podwójny sznur z zawiązanymi dwoma końcami czy pusta pieczęć. Używano ich w celu identyfikacji władcy: papirusy, stele, reliefy w świątyniach, malowidła w grobowcach i w formie pieczęci (np. odciskane w świeżej zaprawie po zamknięciu królewskiego grobowca).