Charakterystyczną, koralową czerwień uzyskiwano dzięki kraplakowi. Ten znany od tysiącleci, czerwony barwnik pozyskuje się z bogatych w alizarynę, purpurynę i taniny korzeni marzany barwierskiej (nazywanej też barwicą, broczem, czerwonym korzeniem czy knapem). To właśnie marzaną barwiono tureckie fezy (stąd też określenie „czerwień turecka”) czy czerwone koszule tysiąca ochotników, którzy za Garibaldim ruszyli na Sycylię.

Der Färberkrapp spielte von der Antike bis zur Entdeckung der synthetischen Herstellung von Alizarin eine zentrale Rolle als Färbepflanze in Mitteleuropa und im gesamten Mittelmeergebiet. Es ist eines der ältesten Farbmittel der Menschheit und verhältnismäßig preisgünstig, verglichen mit anderen Färbemitteln, die ein Rot ergaben. Krapplack wurde in allen künstlerischen Techniken wie; Tafelmalerei, Pastell, Buchmalerei und Ölmalerei verwendet.