Katharsis (gr. κάθαρσις - oczyszczenie) – jedna z podstawowych cech sztuki, zwłaszcza starożytnej (antycznej), np. tragedii. Pojęcie utworzył i zdefiniował Arystoteles w VI rozdziale Poetyki. Uznał on, że celem sztuki jest wzbudzenie u widza uczuć litości i trwogi, aby przez to następnie oczyścić jego umysł z tych doznań.