Ziemia Królowej Maud to pierwsza odkryta część Antarktydy. Na czyją cześć została nazwana?

Szum bą­bel­ków. Góra lodowa to fragment lodowca, w którym uwię­zio­ne pę­che­rzy­ki po­wie­trza zostały sprężone pod ci­śnie­niem lodu. Gdy taki lód zaczyna się topić pod po­wierzch­nią wody, pę­che­rzy­ki po­wie­trza są uwal­nia­ne, bły­ska­wicz­nie się przy tym roz­prę­ża­jąc. Efekt przy­po­mi­na roz­pusz­cza­nie w wodzie tabletki mu­su­ją­cej i nazywany jest przez po­lar­ni­ków "Bergie Selt­ze­r", przez analogię do po­pu­lar­nych tabletek Alka Seltzer.

By nie były za­sy­py­wa­ne przez śnieg. Przez wiele lat głównym pro­ble­mem miesz­kań­ców stacji polarnej był szybko gro­ma­dzą­cy się na ścianach wszyst­kich sta­wia­nych budynków śnieg, który nie­ustan­nie trzeba było usuwać. Był to skutek nie bez­po­śred­nich opadów (które są skąpe), a tylko silnych wiatrów na­no­szą­cych śnieg z okolicy. Roz­wią­za­niem okazało się dopiero po­sta­wie­nie nowych budynków na palach, przy jed­no­cze­snym na­chy­le­niu dolnych części ścian do we­wnątrz. Dzięki temu wiatr wieje pod podłogą stacji, wy­wie­wa­jąc śnieg.

Wszyst­kie powyżej. Wostok jest jednym z naj­trud­niej­szych miejsc na Ziemi do za­miesz­ka­nia przez ludzi. Jest tam bardzo zimno, nie ma wilgoci w po­wie­trzu, zawsze wieje silny wiatr, po­wie­trze jest silnie zjo­ni­zo­wa­ne, a ze względu na dużą wysokość n.p.m. dość roz­rze­dzo­ne i o niskiej za­war­to­ści tlenu. Do tego noc polarna trwa około 130 dni.

Frach­tow­ce z Wielkich Jezior. Słodka woda wywołuje w dużo mniej­szym stopniu korozję, niż słona, dlatego wiele jed­no­stek przez długie lata służy na Wielkich Je­zio­rach Ame­ry­kań­skich. W tej chwili naj­star­szym wciąż aktywnym jest St. Mary's Chal­len­ge­r, zbu­do­wa­ny w roku 1906 - czyli wcze­śnie­j, niż Titanic.