Makarony - najlepsze ciekawostki

Oblubieniec. Ziti – makaron typowy dla kuchni włoskiej, zbliżony do penne i rigatoni. Nazwa pochodzi od włoskiego zito, czyli oblubieniec. Są to rurki o średnicy ok. 6 mm. Mogą być długie, czyli 25 centymetrowe (czasem nawet dłuższe) lub krótsze o długości mniej więcej od 4 cm do 7,5 cm. Cięcia wykonane są pod kątem prostym. Dłuższe rurki ziti często łamie się przed gotowaniem. W porównaniu do penne, ugotowany makaron ziti jest bardziej miękki i „maślany”.

Anelli rodzaj włoskiego makaronu, wywodzącego się z Sycylii. Anelli ma formę małych kółek (pierścieni) i używa się go w zasadzie tylko jako dodatek do zup i bazę sałatek makaronowych, a nie jako samodzielne danie. Powstaje poprzez przecinanie rurek makaronu na cząstki szerokości około pół cala.

Pomidory. Pasta alla carbonara – potrawa kuchni włoskiej złożona z makaronu (zwykle spaghetti) oraz sosu powstałego na bazie jajek, czarnego pieprzu oraz podgardla (guanciale) i żółtego sera (tradycyjnie parmezanu lub pecorino). Pochodzenie sosu i jego nazwy nie jest do końca znane. Jedna z teorii mówi, że danie zostało wymyślone podczas II wojny światowej przez włoskich żołnierzy.

Linguine (linguini) – włoski makaron pochodzący z Ligurii, a dokładnie z Genui, bardzo podobny do klasycznego spaghetti. Różnią się tym, że linguine jest spłaszczony – ma zbliżone pole powierzchni lecz na przekroju ma kształt soczewkowaty. Podaje się go np. z owocami morza.

Na ząb. Al dente (wł. na ząb) sposób przyrządzania makaronu lub ryżu (np. przy risotto), faza all'onda. Tak przyrządzony makaron powinien być jędrny, lekko twardy i stawiać lekki opór zębom. Zależnie od typu i grubości makaronu, czas gotowania wynosi od 4 do 8 minut. W stosunku do innych potraw może oznaczać na półtwardo.

Orzo – rodzaj makaronu, który kształtem i wielkością przypomina ziarno ryżu lub jęczmienia. Stosowany jest do rzadkich zup oraz zup warzywnych. Orzo po włosku oznacza jęczmień.