Barwniki 10 najtrudniejszych zagadek

Magenta to nazwa koloru powstającego poprzez zmieszanie barwy czerwonej z domieszką barwy niebieskiej, sztucznie otrzymanego z aniliny (barwniki anilinowe) w roku bitwy pod Magentą (1859) i nazwanego dla jej uhonorowania. Nazwę zawdzięcza bitwie pod Magentą

Litopon – biały pigment nieorganiczny z niebieskawym odcieniem, o dobrym kryciu. Mieszanina siarczku cynku i siarczanu baru. Stosowany w szpachlówkach i farbach olejnych, pokostowych, graficznych, jako wypełniacz oraz bezpośrednia substancja barwiąca, w papiernictwie, przemyśle gumowym, do wyrobu cerat, linoleum, bakelitu, celuloidu.

Turacyna – unikatowy czerwony barwnik organiczny występujący naturalnie wyłącznie w piórach niektórych przedstawicieli ptaków z rodziny turakowatych. Ten zawierający miedź związek jest odpowiedzialny za czerwonofioletowy kolor upierzenia turaków. Pod wpływem wilgoci zmienia kolor na granatowy. Inne gatunki ptaków podobne barwy zawdzięczają głównie pochodzącym z roślin karotenoidom.

Turakowerdyna jest zielonym barwnikiem występującym naturalnie w piórach niektórych ptaków z rodziny turakowatych. Jest jednym z bardzo nielicznych zielonych barwników występujących w ptasich piórach. Pióra większości innych gatunków przybierają kolor zielony dzięki załamywaniu się światła na strukturze piór. Turakowerdyna została po raz pierwszy wyizolowana i opisana w 1882 roku przez C. F. W. Krukenberga.

Lawsonia bezbronna, inne zazwy: hennowe krzewo, nadbarwia bezbronna. Pochodzi z obszarów tropikalnych Afryki oraz Azji (Indie, Pakistan, Sri Lanka). Sproszkowane i ugotowane w wodzie liście lawsonii oraz pędy są używane do produkcji pomarańczowoczerwonego barwnika barwnika zwanego henną, najstarszego kosmetyku Starego Świata używanego do dzisiaj. Najwcześniej stosowali ją Egipcjanie, cytowana jest też w biblii. Z kwiatów produkuje się olejek eteryczny zwany olejkiem cypryjskim, mający zastosowanie w perfumerii.

E-133 Błękit brylantowy występuje praktycznie w większości produktów (napojach, słodyczach ect.) o niebieskim zabarwieniu. Barwnik jest dopuszczony do obrotu w wielu krajach, z nielicznymi wyjątkami. Jest zakazany w Szwajcarii.

Cynober, cynabaryt – stosunkowo rzadki minerał z gromady siarczków składający się z siarczku rtęci. Jest najczęściej eksploatowaną rudą rtęci. Dawiej służył jako naturalny czerwony barwnik, w kopalniach w Hiszpanii wydobywany był przez Greków 700 lat p.n.e. Służy do produkcji farb. Ma duże znaczenie kolekcjonerskie. Niekiedy jest stosowany do wyrobu biżuterii, najczęściej obrabiany w formie szlifu gładkiego.

Annato to naturalny barwnik spożywczy, nadający produktom kolor od żółtego do intensywnie pomarańczowego. Głównymi źródłami tego dodatku w diecie są smakowe fermentowane produkty mleczne (np. jogurty i serki waniliowe) oraz sery żółte. Annato używane jest zarówno jako przyprawa i barwnik. Na łacińskich i meksykańskich rynkach może być lepiej znane pod nazwą Achiote.

Czerwień Kongo została otrzymana w 1883 przez Paula Bottigera, który opatentował czerwona substancję i odsprzedał firmie AGFA, która wprowadziła barwnik na rynek pod nazwą czerwień Kongo. Oczekiwano, że nazwa ta będzie chwytliwa ze względu na trwającą Konferencję Berlińską poświęconą uregulowaniu europejskiego kolonializmu w Afryce. Jako, że barwnik okazał się komercyjnym sukcesem AGFY, kolejne barwniki także zawierały w nazwie człon "Kongo", np. błękit Kongo, oranż Kongo, brąz Kongo i in. Czerwień Kongo stosowana jest m.in. jako chemiczny wskaźnik pH.

Sepia – czarnobrązowy barwnik otrzymywany z woreczka czernidłowego mątwy. Rodzaj atramentu, pozyskiwany z głowonogów, stosowany od końca XVIII wieku. Wyrabiano z niej kredki i farby.