Bez­krę­gow­ce najtrudniejsze zagadki

Chitony, wielotarczowce (Polyplacophora) to gromada morskich mięczaków obejmująca około 1000 gatunków. Nazwa gromady wywodzi się od greckiego słowa chitōn, które oznacza tunikę i dało też początek nazwie chityna. Chityna to polisacharyd glukozy, z którego są zbudowane szkielety zewnętrzne stawonogów. U chitonów zauważalna jest jeszcze pierwotna metameria (segmentacja), która zaniknęła w pozostałych gromadach mięczaków.

Latarnia Arystotelesa to "paszcza" jeżowca - aparat żujący występujący wyłącznie u jeżowców regularnych. Zbudowany jest z kilkudziesięciu elementów, w tym wapiennych szczęk, płytek i pięciu ząbków, poruszanych za pomocą mięśni. Narząd służy do łapania, rozcinania, zdrapywania glonów lub osiadłych zwierząt ze skał, a układ płytek do rozdrabniania pokarmu.

Stonoga murowa (Oniscus asellus) – skorupiak z rodziny Oniscidae, nazywany również stonogiem myszatym. Jest to niewielkich rozmiarów zwierzę, które często zamieszkuje piwnice lub szklarnie. Wbrew nazwie posiada jedynie 7 par odnóży.

Zamieszkują pustynie i stepy. Większość prowadzi nocny tryb życia, niektóre żerują nocą. Przemieszczają się z szybkością do 2-15 km na godzinę. Odżywiają się owadami i drobnymi kręgowcami. Posługując się swymi gigantycznymi (jak na zwierzęta tej klasy wielkości) szczękami niczym czymś w rodzaju kombinacji szczypców i piły tną swe ofiary, przeżuwając je na pulpę. Następnie wydzielają enzymy, które rozkładają mięso do postaci płynnej, którą następnie wsysają do żołądka.

Większość pierścienic posiada układ krwionośny zamknięty, to znaczy, że krew płynie tylko w naczyniach krwionośnych i nie wylewa się do jam ciała.

Szczeżuja pospolita – gatunek małża z rodziny skójkowatych (Unionidae), szeroko rozprzestrzeniony w zachodniej Palearktyce. Żyje w wodach bieżących i stojących. Osiąga długość do 10 cm, ma muszlę jajowatą. W Polsce szczeżuja jest gatunkiem pospolitym, niepodlegającym ochronie gatunkowej i siedliskowej.