Mięczaki najtrudniejsze zagadki

Chitony, wielotarczowce (Polyplacophora) to gromada morskich mięczaków obejmująca około 1000 gatunków. Nazwa gromady wywodzi się od greckiego słowa chitōn, które oznacza tunikę i dało też początek nazwie chityna. Chityna to polisacharyd glukozy, z którego są zbudowane szkielety zewnętrzne stawonogów. U chitonów zauważalna jest jeszcze pierwotna metameria (segmentacja), która zaniknęła w pozostałych gromadach mięczaków.

Łodzik (Nautilus) należy do rzędu morskich głowonogów z podgromady łodzikowców (Nautiloidea) obejmujący liczne gatunki wymarłe oraz kilkanaście współcześnie żyjących. Spokrewniony jest z wymarłymi amonitami i belemnitami. Muszli tych zwierząt używa się jako naczyń i do wyrobu ozdób, mięso jest jadalne. Środowiskiem ich życia są ciepłe oceany, dość głębokie wody, rzędu 400–700 metrów p.p.m.

Przydacznia olbrzymia największy gatunek małża na świecie. Żyje w Pacyfiku, w okolicach Wielkiej Rafy Koralowej, oraz w Oceanie Indyjskim. Maksymalna długość to 1,5 metra. Masa ciała może osiągać 320 kg. Żywi się głównie poprzez glony symbiotyczne, a także planktonem odfiltrowanym z wody.

Wręgi (Harpidae) – rodzina ślimaków morskich. W rodzinie wręg znanych jest około 20 gatunków należących do dwóch rodzajów. Muszle osiągają średnie i duże rozmiary. Krótka i spiczasta skrętka zakończona jest muszlą embrionalną złożoną z dwóch skrętów. Ostatni skręt duży i rozdęty. Pozostałe to gatunki ryb.

Konchiologia (z gr. konche – muszla) to nauka zajmująca się badaniem skorup mięczaków – zwanych konchami lub muszlami. Stosunkowo mało popularna dziedzina nauki skupiająca przeważnie indywidualne osoby, zainteresowane tematyką i tworzące kolekcje konchologiczne.

Dołek osiowy – zagłębienie w kolumience, wokół której skręcają się zwoje muszli ślimaka. U części ślimaków dołek osiowy nie jest widoczny, gdyż jest zakryty przez wywinięcie wargi (tzw. dołek fałszywy). Część ślimaków ma dołek osiowy otwarty tak szeroko, że widać nawet pierwsze skręty muszli.

Sepia – czarnobrązowy barwnik otrzymywany z woreczka czernidłowego mątwy. Rodzaj atramentu, pozyskiwany z głowonogów, stosowany od końca XVIII wieku. Wyrabiano z niej kredki i farby.

Szczeżuja pospolita – gatunek małża z rodziny skójkowatych (Unionidae), szeroko rozprzestrzeniony w zachodniej Palearktyce. Żyje w wodach bieżących i stojących. Osiąga długość do 10 cm, ma muszlę jajowatą. W Polsce szczeżuja jest gatunkiem pospolitym, niepodlegającym ochronie gatunkowej i siedliskowej.