10 najtrudniejszych zagadek o dźwięku

Marin Mersenne (1588 -1648)- francuski teolog, filozof, matematyk i teoretyk muzyki jako pierwszy zmierzył prędkość dźwięku w powietrzu uzyskując wynik ok. 450 m/s, (wyższy o ok. 100 m/s od prędkości rzeczywistej). Jego nazwiskiem nazwano krater Mersenius znajdujący się na Księżycu.

Wzrost hałasu o 1 decybel oznacza tak naprawdę wzrost o 26% w stosunku do stanu poprzedniego (1 decybel to najmniejsza zmiana, jaką potrafi wychwycić przeciętne, ludzkie ucho). Tak więc średnio co 3 dB hałas rośnie dwukrotnie.

Fonautograf to najstarsze znane urządzenie do zapisu dźwięku, stworzone przez Francuza Édouarda de Martinville i opatentowane 25.o3.1857 r. Zapisywał on wizualnie dźwięk, ale nie mógł go odtwarzać. Nagrane przez fonautograf dźwięki zostały odtworzone w 2008 roku technikami komputerowymi. Najstarsze 20-sekundowe nagranie francuskiej piosenki ludowej pochodzi z 1860 r.

Thomas Edison skonstruował fonograf, ktory nie był w ogóle podobny do gramofonu. Powstał on dopiero po wprowadzeniu przez Emila Berlinera wielu modyfikacji do urządzenia Edisona. Przez 9 lat udoskonalał swój produkt i 1887 roku Emil Berliner opatentował nazwę gramofon. Eksperymentował z płytami z twardej gumy ebonitu aż w końcu najlepszym surowcem okazał się polichlorek winylu który jest używany do dziś.

Góra lodowa to fragment lodowca, w którym uwięzione pęcherzyki powietrza zostały sprężone pod ciśnieniem lodu. Gdy taki lód zaczyna się topić pod powierzchnią wody, pęcherzyki powietrza są uwalniane, błyskawicznie się przy tym rozprężając. Efekt przypomina rozpuszczanie w wodzie tabletki musującej i nazywany jest przez polarników "Bergie Seltzer", przez analogię do popularnych tabletek Alka Seltzer.

W powietrzu fale dźwiękowe rozchodzą się z prędkością 331,3 m/s. Po 3 sekundach dźwięk pokona w przybliżeniu odległość 1 km.

Krokodyle jako jedyne gady posiadają struny głosowe i jako jedyne potrafią głośno ryczeć.

Został zapisany na fonografie przez Thomasa Alvę Edisona. Edison swój wynalazek zademonstrował 29 listopada 1877, a opatentował 19 lutego 1878. W fonografie dźwięk zapisywany był przy pomocy igły na cylindrze zakładanym na walec napędzany początkowo korbką, później mechanizmem sprężynowym. Odtwarzanie przebiegało w analogiczny sposób.

Generator akustyczny LRAD-1000 (Long Range Acoustic Device) został opracowany w 2000 r. w celu ochrony statków i jednostek powierzchniowych przed atakami terrorystycznymi i pirackimi. Ze względu na fakt, że w morzu praktycznie nie ma barier dzwiękowych, jest on całkowicie bezpieczny dla załogi statku. Generator akustyczny LRAD jest nieszkodliwą bronią przeznaczoną do przeciwdziałania atakom napastników (np. piratów morskich, terrorystów, złodziei) do przekazywania informacji dźwiękowych konkretnemu podmiotowi niemający systemu łączności.

Najniższa częstotliwość jaką słyszymy to około 20 Hz. Górna granica słyszenia dźwięków wysokich przez ludzkie ucho to 20 000 Hz. Chociaż 20 i 20 000 Hz są wartościami granicznymi, nasz słuch najczulszy jest w zakresie częstotliwości pomiędzy 2000 a 5000 Hz.