Elek­try­ka najtrudniejsze zagadki

W przeładowywanym akumulatorze ołowiowym zaczyna dochodzić do hydrolizy wody. Zazwyczaj otwory wentylacyjne wystarczają, aby odprowadzić tlen i wodór, jednak w przypadku mocnego przeładowywania stężenie mieszanki może wzrosnąć do poziomu grożącego wybuchem.

Pomiar masy elektronu bez znajomości ładunku nastręczał wiele trudności. Przełom nastąpił w 1911 r., kiedy to Millikan przeprowadził oryginalne doświadczenie umożliwiające wyznaczenie za pomocą mikroskopu optycznego i spadającej w polu elektrycznym kropli oleju. Ładunki elektryczne w kroplach spowalniały ich opadanie - można było zmierzyć, jak bardzo, a stąd wyznaczyć siłę elektromagnetyczną, jaka działała na krople. Opracowując wyniki, Millikan stwierdził kwantyzację ładunków kropli. Oznaczało to, że ładunki były wielokrotnościami podstawowej wartości – ładunku elektrycznego elektronu.

Urządzenie służące do gromadzenia ładunku elektrycznego będące pierwszym kondensatorem. Jest to szklana butelka, której obie powierzchnie – zewnętrzna i wewnętrzna – pokryte są odizolowanymi warstwami metalu. Warstwy te pełnią rolę okładek kondensatora, zaś szkło butelki jest izolatorem.

Zgodnie z prawem Ohma R=U/I wyjdzie nam działanie R=12V/4A= 3 om.

Elektrownia w Bełchatowie to największy na świecie producent energii elektrycznej z węgla brunatnego.

Bateria typu AAA ma zazwyczaj około trzy razy mniejszą pojemność niż "paluszek" typu AA.

Klatka Faradaya to metalowy ekran mający chronić przed polem elektrostatycznym, wymyślony i skonstruowany w 1836 r. przez fizyka angielskiego Michaela Faradaya. Prąd płynie po powierzchni metalu i nie następuje wnikanie pola elektrycznego do wnętrza. Dzięki temu we wnętrzu klatki, nie ma pola elektrycznego i nie grozi nam uderzenie pioruna wewnątrz samolotu lub samochodu.

Bateria PP3 popularnie zwana jest baterią dziewięciowoltową. Składa się z sześciu ogniw galwanicznych połączonych szeregowo, każde o napięciu 1,5V.