Najtrudniejsze zagadki o historii astro­no­mii

Przez setki lat sądzono, że galaktyka Andromedy, widoczna jako obłoczek wśród gwiazd, jest mgławicą złożoną z gazów. Dopiero w roku 1864 William Huggins odkrył, że jedynie 1/3 z obiektów uważanych wtedy za mgławice ma spektrum absorpcyjne gazów, pozostałe zaś świecą podobnie jak gwiazdy (są galaktykami).

Mechanizm z Antykithiry starożytny mechaniczny przyrząd, zaprojektowany do obliczania pozycji ciał niebieskich. Odkryty we wraku obok greckiej wyspy Antykithiry (Antikythera), pomiędzy Kíthirą i Kretą, datowany na lata 150–100 p.n.e. Do czasu XVIII-wiecznych zegarów nie jest znany żaden mechanizm o podobnym stopniu złożoności. Urządzenie jest prezentowane w kolekcji Narodowego Muzeum Archeologicznego w Atenach.

Globus Aerostaticus – historyczny gwiazdozbiór leżący na południe od gwiazdozbioru Koziorożca, obok „ogona” Ryby Południowej. Gwiazdozbiór upamiętnia lot balonem braci Montgolfier. Gwiazdozbiór ten został stworzony przez Jérôme’a Lalande w roku 1798 i po raz pierwszy został przedstawiony w atlasie Uranographia Johanna Bodego z 1801 roku.

De revolutionibus orbium coelestium (pol. O obrotach sfer niebieskich) – dzieło Mikołaja Kopernika, które zawiera wykład heliocentrycznej i heliostatycznej budowy wszechświata. Na owe czasy stanowiło przewrót w nauce i ówczesnym światopoglądzie. Ukazało się drukiem w Norymberdze w 1543 roku.