10 najtrudniejszych zagadek o hy­dro­lo­gii

Podczas wezbrań woda rozlewa się w łożysku rzeki występując z koryta, zajmując najniższą terasę.

W roku 2011 NASA wystrzeliła satelitę z urządzeniem Aquarius, przeznaczonym do pomiarów zasolenia wód powierzchniowych. Uzyskane przez niego ilustracje pozwoliły odkryć sezonowe zmiany w rozchodzeniu się słodkiej wody z Amazonki. Zależnie od pory roku woda albo kieruje się w stronę Afryki, albo w stronę Karaibów.

Niestabilność Kelvina-Helmholtza zachodzi, gdy w jednorodnym płynie lub na granicy dwóch płynów występuje ścinanie. Przykładem jest wiatr wiejący nad wodą: niestabilność manifestuje się falami na powierzchni wody. Niestabilność jest również obserwowana w chmurach, w magnetosferze i atmosferze Saturna a także w koronie słonecznej.

Hydrofon to mikrofon służący do odbierania dźwięków rozchodzących się w wodzie. Dźwięki chwytane przez hydrofony są przetwarzane w sygnały elektryczne. Układ fazujący określa na podstawie różnic sygnałów z poszczególnych hydrofonów kierunek źródła szumów, nadto sygnały elektryczne zamieniane są po wzmocnieniu ponownie na fale dźwiękowe w słuchawkach lub głośniku operatora systemu. Hydrofon podstawowym elementem sonaru.

W Oceanie Indyjskim ruch prądów morskich na północ od równika ulega odwróceniu wraz ze zmianą kierunku monsunów.

Limnologia (gr. limno – staw, jezioro słodkowodne oraz logos – nauka), hydrologia jezior – zajmuje się badaniem wód zbiorników śródlądowych, ich bilansem wodnym, ustrojem termicznym i lodowym. Zajmuje się także procesami kształtowania brzegów, sedymentacją, prądami i falami.

Transpiracja jest procesem, w którym wilgoć przechodzi przez rośliny od korzeni do małych porów na spodniej stronie liści. Tam zamieniana jest w parę i uwalniana do atmosfery. Ocenia się, że około 10% wilgoci dostaje się do atmosfery dzięki procesowi transpiracji. Transpiracja może prowadzić do powstawania chmur nad obszarami leśnymi zwanymi silvagenitus (od łac. silva – las).

Tama we Włocławku przegradza Wisłę na jej 675 kilometrze. Ma długość jednego kilometra i podnosi wodę w rzece o prawie 13 metrów. Powyżej tamy powstało jezioro, które ma powierzchnię 75 kilometrów kwadratowych i może pomieścić 370 milionów metrów sześciennych wody.

Chociaż Ziemię w aż niemal 71 % pokrywa woda, to tylko 2,5% z niej to woda słodka. Wielkość zasobów wody słodkiej na Ziemi szacuje się na 35 mln m³. Jej największe skupisko (lodowce i pokrywy śnieżne) znajduje się na Antarktydzie – według naukowców niemal 61% wszystkich wód słodkich.

Eutrofizacja – proces wzbogacania zbiorników wodnych w pierwiastki biofilne, skutkujący wzrostem trofii, czyli żyzności wód. Proces ten dotyczy nie tylko zbiorników wodnych, ale również cieków. Najskuteczniejszą metodą walki z procesem eutrofizacji jest ograniczenie antropogenicznego dopływu biogenów do wód – kompostowanie odchodów.