Imperium Osmań­skie 10 najtrudniejszych zagadek

Wyspy Książęce to wyspy na Morzu Marmara po anatolijskiej stronie Stambułu. Grupa dziesięciu wysp i dwóch małych skalnych raf. W czasach bizantyjskich służyły za miejsce zsyłki książąt, księży i księżniczek. W czasach Imperium Osmańskiego zsyłano tu członków rodziny sułtana. W starożytności zwano je Demonnesoi – Wyspy Ludu, w Bizancjum – Papadanisia – Wyspy Książąt.

Mehmed II Zdobywca był władcą imperium Ottomańskiego w 15 wieku. Uczynił podbity Konstantynopol stolicą państwa Ottomańskiego.

Ottomańska orkiesta marszowa Mehter jest uznawana za najstarszą na świecie. Początkami sięga 14 wieku.

Skanderbeg (pol. Jerzy Kastriota) jest jednym z symboli Albanii. Największe jego sukcesy to obrona zamku w Krui przed atakiem 150 tys. armii sułtana Murada II oraz rozbicie 70 tys. armii sułtana Mehmeda II Zdobywcy przez siły liczące tylko 15 tys. Albańczyków. Istnieje wiele pomników i muzeów postawionych na cześć tego wielkiego bohatera.

Cesarstwo Trapezuntu powstało w 1204 roku na gruzach Cesarstwa Bizantyjskiego na ziemiach wokół miasta Trapezunt (dziś Trabzon). Po zdobyciu Konstantynopola przez Turków w 1453 roku Cesarstwo Trapezuntu jeszcze tylko przez kilka lat stawiało opór Osmanom. W 1461 roku sułtan Mehmed II Zdobywca zajął Trapezunt, włączając ziemie cesarstwa do własnego imperium.

1299–1922 jest to przedział czasowy w którym istniało Imperium Osmańskie.

Przez większość swego życia Wład walczył z Imperium Osmańskim, które uważało Wołoszczyznę za część swoich ziem. Według popularnej (choć zapewne przesadzonej) opowieści, w roku 1462 Mehmed II zrezygnował z wyprawy na Wołoszczyznę i zawrócił swą armię po tym, gdy zobaczył 20,000 nabitych na pal ciał wokół stolicy Targoviste.

Sułtan z dynastii Osmanów, panujący w latach 1566–1574.Nałogowo pił. Rozpoczął erę słabych, niezdolnych militarnie i politycznie sułtanów.

Eponimiczny założyciel dynastii Osmanów, panujący w Imperium osmańskim od ok. 1299 do ok. 1324.

Janczarzy należeli do sułtana i nosili tytuł "niewolnicy Porty". Były to dzieci zabierane mieszkającym na terenie Imperium Osmańskiego chrześcijanom - głównie na terenie Bałkanów. Młodzi chłopcy byli kierowani do słynnej szkoły Enderun, gdzie przez lata byli szkoleni w walce oraz nawracani na Islam. Najbardziej utalentowani zostawali inźynierami, lekarzami i architektami, reszta kierowana była do służby wojskowej.