Kamienie szla­chet­ne 10 najtrudniejszych zagadek

Diament Hope pochodzi z Golkondy w Indiach. Został przywieziony do Francji w 1668 r. i kupił go król Francji Ludwik XIV. Był to wtedy błękitny diament o masie 112 karatów, a oszlifowanie zmniejszyło jego masę do 67 karatów. Ludwik XVI dał klejnot do noszenia Marii Antoninie. W 1830 r. został kupiony przez bankiera Henry'ego Philipa Hope'a, który nazwał go swoim nazwiskiem. Diamentowi przypisuje się moc przynoszenia nieszczęścia kolejnym właścicielom.

Moissanit (twardość w skali Mohsa 9,25) to bardzo rzadki minerał, jest jednym z najlepszych imitacji diamentów, które istnieją. Największe znaczenie jubilerskie mają bezbarwne kryształy krystalizujące w układzie heksagonalnym. Odkryty został przez francuskiego chemika i mineraloga H. Moissana w meteorycie Canyon Diablo w Stanach Zjednoczonych.

Niebieski bursztyn to rodzaj bursztynu o niebieskim zabarwieniu pochodzący z żywicy wymarłego drzewa Hymenaea protera. Można go znaleźć jedynie w górskich kopalniach wokół Santiago w Republice Dominikany. Gdy światło słoneczne pada na niebieski bursztyn, odbija się od powierzchni i sprawia, że bursztyn wydaje się mieć opalizująco niebieski odcień. W sztucznym świetle nie różni się kolorem od innych bursztynów. W świetle ultrafioletowym świeci na jasnoniebiesko.

Cymofan chryzoberylowe kocie oko) – odmiana chryzoberylu wykazująca efekt kociego oka. Nazwa pochodzi od greckich słów kyma = fala i fainio = pokazuję (faliste refleksy świetlne przy obrocie kamienia). Nazwa „kocie oko” wskazuje na podobieństwo kamienia do kociego oka.

Największym diamentowym „samorodkiem”, jaki kiedykolwiek znaleziono na świecie, jest kamień nazwany Cullinan na cześć właściciela kopalni Premier Mine pod Pretorią, ówcześnie w Transwalu. Diament został znaleziony 26 stycznia 1905 przez strażnika Fredericka Wellsa. Był ogromny - ważył aż 3106 karatów! Został ofiarowany przez rząd Trasnwalu Królowi Edwardowi VII na 66 urodziny. W Amsterdamie został pocięty na mniejsze i oszlifowany - uzyskano z niego 105 brylantów (9 dużych i 96 mniejszych), w tym największy brylant świata, Wielką Gwiazdę Afryki, zdobiącej od 1937 brytyjskie berło królewskie.

Jedynym kolorem, którego szafir nie może mieć, jest czerwony - jako czerwony kolor korundu nazywany jest rubinem i jest całkiem inną odmianą korundu. Różowo zabarwiony korund może być klasyfikowany jako rubin lub szafir w zależności od lokalizacji.

Pleochroizm (wielobarwność) to zjawisko zmiany barwy w zależności od kierunku padania światła na określoną ścianę kryształu. Aleksandryt w świetle dziennym jest zielony, a w sztucznym oświetleniu - czerwony. Ten rzadki kamień szlachetny został nazwany na cześć cara Aleksandra II w 1842.

Korund to bardzo twardy minerał o wzorze Al2O3. Jego niebieską odmianą jest szafir, a czerwoną rubin.

Heliodor to przezroczysta odmiana berylu o barwie żółtej (szmaragd i akwamaryn to także odmiany berylu). Nazwa pochodzi od greckiego słowa helios = słońce (bóg Słońca) oraz doron = dar („dar Słońca”) ; aluzja do zabarwienia minerału.

Morganit – minerał, odmiana berylu. Odkryty w 1911 r. w okręgu San Diego w Kalifornii (USA). Nazwa pochodzi od nazwiska J.P. Morgana (1837-1913) – bankiera, finansisty i kolekcjonera minerałów. bardzo poszukiwany i wysoko ceniony kamień kolekcjonerski.