Anatomia kończyny dolnej - pytania

Staw skokowy górny, staw skokowo-goleniowy (łac. articulatio talocruralis), potocznie kostka – w anatomii człowieka parzyste połączenie stawowe w obrębie stopy, łączące kości goleni ze stępem. Staw ma sześć więzadeł wzmacniających torebkę stawową: trzy z nich odchodzą od kostki przyśrodkowej (tworzą więzadło trójgraniaste), trzy – od kostki bocznej (więzadła strzałkowe).

Więzozrost łączy wcięcie strzałkowe dolnego końca kości piszczelowej z powierzchnią przyśrodkową dolnego końca strzałki. Przy zgięciu grzbietowym stopy więzozrost umożliwia nieznaczne odchylenie boczne obu kostek. Sprężystość połączenia między kośćmi goleni stanowić ma zabezpieczenie przed złamaniami strzałki.

4 palce. 2 kciuki – u naczelnych pierwszy palec ręki przeciwstawny czterem pozostałym. Od pozostałych palców różni się także tym, że składa się z dwóch, a nie trzech paliczków – w tym podobny jest do palucha stopy. Kciuk zapewnia chwytność dłoni, oraz 2 paluchy u lewej i prawej stopy to przeciwstawne paluchy do pozostałych.

Kość sześcienna w stopie ma kształt nierównomiernego sześcianu i leży do przodu od kości piętowej na bocznym brzegu stępu. Jej powierzchnia przyśrodkowa jest dłuższa od bocznej. Kość sześcienna łączy się zazwyczaj z czterema kośćmi: piętową, klinowatą boczną oraz kośćmi śródstopia IV i V. Nieraz również z kością łódkowatą.