Pytania o stopach

Cementyt to metastabilny węglik żelaza o wzorze empirycznym Fe3C. Jest jednym ze składników strukturalnych stopów żelaza z węglem występującym w stali i żeliwach. Cementyt jest twardym i kruchym związkiem. Charakteryzuje się wysoką odpornością chemiczną. Ma duży wpływ na właściwości stali i żeliw.

Kość sześcienna w stopie ma kształt nierównomiernego sześcianu i leży do przodu od kości piętowej na bocznym brzegu stępu. Jej powierzchnia przyśrodkowa jest dłuższa od bocznej. Kość sześcienna łączy się zazwyczaj z czterema kośćmi: piętową, klinowatą boczną oraz kośćmi śródstopia IV i V. Nieraz również z kością łódkowatą.

Ciało poległego Henryka zostało obrabowane i pozbawione głowy, którą najeźdźcy zatknęli na włócznię i obnosili pod murami obleganej Legnicy, chcąc skłonić obrońców do poddania miasta. Księżna Anna Przemyślidka rozpoznała jednak ciało męża dzięki temu, że w lewej stopie miał 6 palców.

Tradycyjnym stopem używanym do dzwonów jest brąz o zawartości ok. 23% cyny. Ponieważ jest to materiał kosztowny, eksperymentowano również z innymi - w szczególności ze stalą. Jednak stalowe dzwony okazały się nietrwałe.

Miedź ma świetne właściwości akustyczne i z tego powodu używa się jej do budowy instrumentów muzycznych - od talerzy perkusyjnych do instrumentów dętych.

Miedź i cyna rzadko występują w pobliżu siebie, dlatego produkcja brązu w Epoce Brązu zawsze pociągała za sobą rozwój handlu. W starożytnej Europie głównym źródłem cyny była brytyjska Kornwalia, trafiała ona stamtąd aż do Fenicji na wschodnim wybrzeżu Morza Śródziemnego.

Mimo, że brąz jest twardszy i dużo wytrzymalszy od żelaza, to epoka brązu ustąpiła epoce żelaza. Stało się tak, gdyż żelazo okazało się dużo przystępniejsze - było łatwiej znaleźć rudę i łatwiej ją wytopić. W epoce żelaza arystokracja wciąż często używała broni z brązu, jako lepszej i cenniejszej.