Pytania o antropologii

Kipu składało się zwykle ze sznurków z bawełny lub włókien wielbłąda. Inkowie używali ich do zbierania danych i prowadzenia rejestrów, monitorowania zobowiązań podatkowych, prawidłowego zbierania zapisów spisu ludności, informacji kalendarzowych oraz do organizacji wojskowej.

Richard Feynman ur. 11 maja 1918 w Nowym Jorku, zm. 15 lutego 1988 w Los Angeles) – amerykański fizyk teoretyk; uznany w 1999 roku za jednego z dziesięciu najwybitniejszych fizyków wszech czasów. Pozostali to znani etnografowie.

Kość udowa (łac. os femoris, femur) — kość kończyny dolnej będąca elementem wspierającym tkanki miękkie uda. Jest to kość długa, dlatego wyróżnić w niej można trzon i dwa końce: koniec bliższy i koniec dalszy. Jednocześnie jest to najcięższa i najdłuższa z kości długich organizmu; mierząc prawie dokładnie 26% długości ciała człowieka, jest pomocnym wskaźnikiem rekonstrukcji szkieletowych.

Metys – osoba, której jeden z rodziców jest Indianinem lub Indianką, a drugi należy do rasy białej. Samo słowo Metys pochodzi z francuskiego Métis. Może być także wywiedzione z hiszpańskiego mestizo. W obu językach słowa te zawierają łaciński pierwiastek mixtus – mieszać.

Woomera jest drewnianym,rodowitym Australijskim urządzeniem służącym do miotania oszczepów.Jest ona podobna do atlatli,służy jako przedłużenie ludzkiego ramienia,umożliwia to włóczni podróżowanie z większą prędkością i siłą niż gdy ramię nie jest przedłużone

Tarahumara lub Rarámuri to lud zamieszkujący stan Chihuahua w Meksyku. Słyną z niezwykłej wytrzymałości w biegu, którą wykorzystują wciąż jeszcze stosując tzw. polowanie uporczywe, polegające na ściganiu zwierzyny do jej wyczerpania. Stąd dodatkowa nazwa plemienia, Rarámuri, dosłownie „biegacze”. Biegi stanowią także element tradycyjnych zawodów sportowych.

Żerca, żyrzec, żyrzko, zwany także ofiarnik to nazwa kapłana w religii słowiańskiej, pozostająca w bliskim związku ze słowem żertwa (ofiara). Żercy zajmowali się składaniem ofiar i wyznaczaniem terminów świąt, a także rzucaniem losów, wróżeniem i kojarzeniem małżeństw (Swaćba). Stanowili elitę we wczesnosłowiańskim społeczeństwie.

Homo ludens (z łaciny w dosłownym tłumaczeniu „człowiek bawiący się”) to koncepcja człowieka, zakładająca, że u podstaw ludzkiego działania znajduje się zabawa, gra i współzawodnictwo. Przedstawiona przez Johana Huizingę holenderskiego historyka i językoznawcę, w dziele "Homo ludens: zabawa jako źródło kultury". Huizinga jest także autorem słynnej monografii "Jesień średniowiecza".

Masłosz Parka jest drzewem uprawianyn w Afryce Centralnej. Owocem tej rośliny jest orzech, który zawiera ok. 50% tłuszczu i dzięki niemu znalazł szerokie zastosowanie w przemyśle kosmetycznym (masło shea). Zbiory owoców z tego drzewa przebiegają zgodnie ze starym afrykańskim rytuałem zwanym Begu. Pierwszy etap to biesiada; składa się ofiary z napojów i zabitego koguta. Potem gotuje się i spożywa danie z tłuszczu zebranych owoców i fasoli. Tradycja mówi, że tylko kobietom wolno zbierać owoce świętego drzewa sawanny. Mężczyźni nie mogą go dotykać, jeśli nie będą go ścinać.

Wodabee to pasterski lud ze środkowej Afryki. Mają niezwykłe zwyczaje w każdym aspekcie życia. Ich kultura i zwyczaje nie są podobne do żadnej innej grupy etnicznej w Afryce. Corocznie odbywa się święto Guérewol na którym dokonuje się wyboru najpiękniejszego mężczyzny. "Wodaabe, pasterze słońca" - dokument Wernera Herzoga.