Boginie - pytania

Fama (łac. pogłoska) – bogini w mitologii rzymskiej. Była uosobieniem wieści, szybko rozchodzącej się plotki. Odpowiedniczka greckiej Feme.

Iris w mitologii greckiej bogini i uosobienie tęczy oraz posłanka bogów. Według wierzeń starożytnych Greków pełniła funkcję posłanki bogów olimpijskich (szczególnie Zeusa i Hery), bowiem potrafiła rozpinać łuk siedmiobarwny (tęczę), który łączył Niebo z Ziemią,

Hera - żona Zeusa, króla bogów, jest boginią małżonków.

Artemida (także Artemis; stgr. Ἄρτεμις Ártemis, łac. Diana ) – w mitologii greckiej bogini łowów, zwierząt, lasów, gór i roślinności; wielka łowczyni. Uważana również za boginię płodności, niosącą pomoc rodzącym kobietom. Podobnie jak Apollo był bogiem słońca i życia, tak Artemidę uznawano za boginię księżyca i śmierci.

Selkit (zwana również Selkis) – w mitologii egipskiej jedna z czterech bogiń opiekujących się sarkofagami. Przedstawiano ją jako kobietę z ciałem skorpiona. Choć miała groźną postać zwierzęcia, była opiekuńcza i leczyła rany powstałe od ukąszeń.

Mnemosyne (gr. Mnēmosýnē ‘pamięć’, łac. Moneta) – w mitologii greckiej tytanida, bogini i uosobienie pamięci. Z bogiem Zeusem, który połączył się z nią pod postacią orła w ciągu kolejnych dziewięciu nocy miała córki, które były muzami olimpijskimi. Imieniem bogini nazwano jedną z planetoid – (57) Mnemosyne oraz motyla z rodziny paziowatych – niepylak mnemozyna (Parnassius mnemosyne).

Pele – hawajska bogini wulkanów, córka bogini Haumei i boga Kāne Milohai. Według jednej z hawajskich legend bogini przypłynęła na Hawaje z Tahiti w pirodze. Pływała wokół wysp szukając miejsca do osiedlenia – wybrała wulkan Kīlauea. Według Hawajczyków zamieszkuje krater Halemaʻumaʻu.

Teja to w mitologii greckiej tytanida, bogini wzroku i jaśniejącego nieba. Uchodziła za córkę Uranosa i Gai. Ze związku ze swoim bratem i mężem Hyperionem wydała na świat syna Heliosa (Słońce) oraz córki Selene (Księżyc) i Eos (Świt).

Norny – w mitologii nordyckiej trzy boginie przeznaczenia, przędące nić ludzkiego życia, odpowiednik greckich Mojr. Ponadto potrafiły zsyłać koszmary nocne i tworzyły runy. Pojawiały się przy narodzinach, ale mogły też przeciąć złotą nić życia sprowadzając śmierć. Norny nie należały do odrębnej rasy.

Uchodziła za córkę Zeusa (albo Okeanosa) oraz za żonę boga wiatru zachodniego, Zefira, z którym miała syna Karposa. Czasami uważano ją za jedną z Hor – strażniczkę kwiatów i boginię wiosny.