Pytania o mitologii nordyckiej

Ratatosk w mitologii nordyckiej wiewiórka, która biega po drzewie Yggdrasil, przenosząc wiadomości pomiędzy orłem siedzącym na szczycie drzewa i wężem Níðhöggr, który przebywa pod jednym z trzech korzeni drzewa, wywołując między nimi konflikty. Ratatosk przynosi również deszcz, wodę i śnieg. Reprezentuje szybkość i psotę. Nazwa "Ratatoskr" zawiera dwa elementy: -rata- i -toskr. Element toskr zwykle uznaje się za znaczący tyle co "kieł".

Walhalla w mitologii nordyckiej miejsce przebywania poległych w chwale wojowników (tzw. Einherjerów), których z pola bitwy zabierały walkirie, a na progu Walhalli witał ich Bragi. Walhalla to kraina wiecznego szczęścia.

Ask i Embla – pierwsi mężczyzna i kobieta stworzeni przez bogów w mitologii nordyckiej. Synowie Borra: Odyn, Wili i We znaleźli dwie kłody, z których utworzyli mężczyznę Askura i kobietę Emblę. Jeden z braci dał im duszę oraz życie, drugi mądrość wraz z chęcią do działania, a trzeci zmysły do postrzegania świata, takie jak słuch i wzrok, a także podarował im mowę.

Huginn (Hugin) i Muninn (Munin) – para kruków towarzyszących nordyckiemu bogu Odynowi. Ptaki te podróżują po świecie i przynoszą wieści Odynowi. Hugin to Myśl, a Munin to Pamięć. Wysyłane są o brzasku, a powracają o zmierzchu. Siadają na ramionach Odyna i szepczą wieści do jego uszu.

Huldra (norw. hulder) to postać ze skandynawskich wierzeń ludowych, żeński odpowiednik trolla. Dawni Norwegowie i Szwedzi wierzyli, że najczęściej można huldrę lub huldry zobaczyć w postaci cudownych, nagich, długowłosych niewiast, tańczących w lesie, w górach lub kąpiących się w przybrzeżnej wodzie. Jednakże biada temu, kto zakochał się w huldrze, gdyż tracił dla niej głowę i znikał ze świata żywych.

Skarb Nibelungów to najważniejszy wątek Pieśni o Nibelungach. Przynosił zawsze śmierć kolejnemu swojemu właścicielowi. Początkowo był on majątkiem Nibelunga Starszego, władcy karłów zamieszkujących Nibelheim. Po śmieci króla skarb wpadł w ręce Zygfryda. Po zabiciu Zygfryda przez Hagena z Tronege, skarb odziedziczony przez Brunhildę został zatopiony w wodach Renu.

Idunn - bogini wiosny w mitologii skandynawskiej. Opiekowała się koszem ze złotymi jabłkami, które zapewniały młodość i nieśmiertelność każdemu, kto je zje. Obdarowywała nimi wyłącznie bogów na ucztach w Asgardzie, a kiedy została porwana przez olbrzyma - Thjaziego, bogowie dotkliwie odczuli stratę magicznych jabłek przez co zaczęli się starzeć i siwieć.

Tyr był jednym z głównych bogów z dynastii Azów. Jego inne imiona to Tiu, Tiw, Ziu lub Tîwaz. U Sasów i Anglów czczony pod imieniem Saxnot. Tyr to syn Hymira, bóg wojny, walki i siły, a także honoru, prawa, sprawiedliwości. Jest zwany ''jednorękim'' ponieważ wilk Fenrir odgryzł mu rękę. Od jego imienia pochodzi nazwa wtorku w języku duńskim, norweskim (Tirsdag), szwedzkim (Tisdag) i angielskim (Tuesday) = 'dzień Tyra. Gdy nadejdzie Ragnarök, Tyr będzie walczył z Garmem, psem bogini Hel. W wyniku tej walki zabiją się obaj nawzajem.

Baldur (Baldr, Balder) to w mitologii nordyckiej symbol dobra, piękna i mądrości. Syn Odyna i Frigg, małżonek bogini Nanny oraz ojciec Forsetiego. Był ulubieńcem wszystkich bogów. W Asgardzie miał własny dwór zwany Breidablik. Po Ragnaröku zmartwychwstanie wraz z Hödem i zapanuje nad światem.

Midgardsorm (Jormungand) był jednym z trzech synów Lokiego i olbrzymki Angerbody z lasu Yrnvid. Gdy Odyn dowiedział się o dzieciach Lokiego i Angerbody, nakazał je porwać, a następnie rzucił Jormunganda do oceanu otaczającego Midgard. Wąż rósł w otchłaniach, aż w końcu przyjął takie rozmiary, iż otaczał cały świat i mógł ugryźć własny ogon. W dniu zmierzchu bogów wyłoni się z oceanu i zacznie wypluwać z siebie jad, truciznę, która pokryje ziemię i niebo. Wówczas jego odwieczny wróg Thor przybędzie, aby z nim walczyć. Na równinie Vigrid bóg pokona węża, ale nim go dobije, zostanie otruty jadem.