Dokumenty - pytania

List żelazny – Salvus conductus zgodnie z kodeksem postępowania karnego specjalny dokument, wydawany przez właściwy miejscowo sąd okręgowy, zapewniający oskarżonemu przebywającemu za granicą pozostawanie na wolności do czasu prawomocnego ukończenia postępowania.

Świadectwa szkolne drukowane są na kolorowych giloszach w następujących barwach: niebieski – świadectwa promocyjne i ukończenia szkoły podstawowej, pomarańczowy – świadectwa promocyjne i ukończenia gimnazjum (wygaszanego), żółty – świadectwa promocyjne i ukończenia branżowej szkoły I stopnia, fioletowy – świadectwa promocyjne i ukończenia branżowej szkoły II stopnia, różowy – świadectwa promocyjne i ukończenia liceum ogólnokształcącego, liceum profilowanego (zniesionego) oraz technikum, brązowy – świadectwa promocyjne i ukończenia szkoły policealnej,

Faksymile, rzadziej facsimile (fr., łac.,; dosł. „czyń podobnie”) to dokładna kopia (reprodukcja) dokumentu, rysunku lub podpisu, wykonana sposobem mechanicznym, chemicznym bądź ręcznie. Technika ta współcześnie stosowana jest głównie do rękopisów, inkunabułów i rzadkich, bogato zdobionych wydawnictw. Termin „faksymile” oznacza także pieczęć zastępującą odręczny podpis osoby sprawującej wysoką funkcję bądź też odcisk takiej pieczęci na dokumencie. Terminem faksymile określa się także podobiznę czytelnego, odręcznego podpisu, umieszczoną na awersie dowodu osobistego.

John Hancock był pierwszym sygnatariuszem Deklaracji Niepodległości Stanów Zjednoczonyich na jej ulotkowej wersji. Gdy uroczyście podpisywano prawdziwy dokument, Hancock złożył duży, rzucający się w oczy podpis. Wedle jednej z anegdot, Hancock miał złożyć tak wielki podpis, aby król Wielkiej Brytanii nie potrzebował okularów, by uznać go za zdrajcę. Z tego powodu jego imię i nazwisko stało się w Stanach Zjednoczonych słownikowym, nieformalnym synonimem słów „podpis” i „autograf”. John Hancock” jako synonim podpisu w popkulturze został użyty m.in. w filmie Hancock z Willem Smithem (2008).

Wielka Rhetra (dosł. to, co jest powiedziane) – pochodzący z archaicznej Sparty (prawdopodobnie z VIII/VII w. p.n.e.) dokument, określającą podstawy ustrojowe Sparty, będącą jednocześnie najstarszym znanym nam tekstem greckich praw ustrojowych. Autorem tego zbioru praw miał być legendarny reformator i prawodawca spartański Likurg, który rzekomo otrzymał go od Wyroczni Delfickiej.

"Nihil novi" (łac. nic nowego) – potoczna nazwa konstytucji sejmowej z 1505 r. , która poważnie ograniczała kompetencje prawodawcze monarchy I Rzeczypospolitej.