Pytania o filozofach

W Tuskulankach Cyceron omawiał zagadnienia szczęścia człowieka. Dzieło to, było pochwałą potęgi ludzkiego rozumu, który potrafi zapanować nad namiętnościami, bólem czy strachem przed śmiercią. Przez wieki były jedną z najbardziej znanych i cytowanych prac Cycerona. Zalecane w europejskich szkołach i uczelniach, stały się jednym z podstawowych źródeł europejskiej etyki poprzez swój uniwersalny charakter zarówno teistycznej, jak i ateistycznej

Po śmierci Platona (348/7 r. p.n.e.) Arystoteles był naturalnym pretendentem do objęcia scholarchatu Akademii – jednak inni członkowie Akademii zdecydowali się wybrać Speuzypa, siostrzeńca Platona, ze względu na dużą rozbieżność wypracowanego przez Arystotelesa systemu filozoficznego z systemem Platona.

Kazimierz Łyszczyński herbu własnego (1634 -1689) to polski filozof skazany przez Komisję Sejmową na śmierć i konfiskatę dóbr za ateizm. Jest nazywany patronem polskich ateistów. Zadenuncjowany przez sąsiada, Jana Kazimierza Brzoskę (ówczesnego stolnika bracławskiego), który – nie chcąc zwrócić pożyczonej mu przez Łyszczyńskiego dużej sumy pieniędzy – wykradł i przekazał sądowi rękopis dzieła "De non existentia Dei" („O nieistnieniu Boga”). Został ścięty a następnie spalony. Wyrok był uznawany przez ówczesną szlachtę za drakoński.

Według greckiego filozofa - Platona, muzyka w pewnym stopniu mogłaby istnieć nawet gdyby nie było świata.

Praca ta została wydana po raz pierwszy w 1781 roku w Rydze. W 1827 książka z przyczyn religijnych trafiła na Indeks ksiąg zakazanych. Głównym celem ''Krytyki czystego rozumu'' jest odpowiedź na pytanie, czy metafizyka jest możliwa i jakie są granice ludzkiego poznania. W tym celu bada on poszczególne władze poznawcze człowieka. Krytykowali ją min. Fryderyk Nietzsche i Karol Marks.

Immanuel Kant (1724 - 1804) urodził się w Królewcu. Był profesorem logiki i metafizyki na Uniwersytecie Albrechta w Królewcu. Jego dzieła to: ''Krytyka czystego rozumu'', ''Co to jest Oświecenie'' i ''Krytyka praktycznego rozumu''. Jest twórcą tzw. teorii sądów. Kant podzielił sądy na dwa rodzaje: empiryczne, pozyskane drogą doświadczenia (a posteriori) oraz niezależne od doświadczenia mające źródło w umyśle (a priori). Ostro krytykował także wojny, które uważał za hamulec rozwoju nauki i zagrożenie dla ludzkości.

Heraklit z Efezu., (ur. ok. 540 p.n.e., zm. ok. 480 p.n.e.) – presokratyczny filozof grecki, zaliczany do jońskich filozofów przyrody, urodzony w mieście Efez. Najbardziej znanym elementem filozofii Heraklita jest koncepcja zmiany jako centralnego elementu świata (ta panta rhei wszystko płynie).

Arthur Schopenhauer urodził się w Gdańsku, 22 lutego 1788 roku. Był przedstawicielem pesymizmu w filozofii. Przejawiał zafascynowanie teorią poznania Immanuela Kanta, której to stworzył zupełnie nową formę. Filozof ten miał na niego silny wpływ, podobnie jak buddyzm. Studiował w Getyndze, Berlinie i Jenie. Miał ciężki charakter. Łatwo dostrzegał i wytykał wady innym ludziom. Zrzucił też kiedyś kobietę ze schodów kamienicy w której mieszkał. Powodem była zbyt głośna mowa. Był on inspiracją min. dla Fryderyka Nietzschego.

Jeden z czołowych filozofów oświeceniowych. Propagował tolerancję religijną, wolność słowa oraz zniesienie podziałów stanowych. Popierał koncepcję absolutyzmu oświeceniowego. Był jednym z twórców ,,Wielkiej encyklopedii francuskiej".

Imperatyw kategoryczny to termin filozoficzny utworzony przez Immanuela Kanta jako skutek poszukiwań bezwzględnie ważnego prawa, dotyczącego każdej osoby, które byłyby spełniane niezależnie od istnienia Boga.