Pytania o historii Grecji

Tukidydes napisał Wojnę peloponeską, w której rok po roku przedstawił dzieje tej wojny. Uważał, że praca historyka musi być obiektywna i ma służyć przyszłym pokoleniom w celu wyciągania wniosków z przeszłości.

Starożytna Macedonia – antyczne królestwo na Półwyspie Bałkańskim, zamieszkane przez helleński lud z plemienia Dorów, którego historyczne centrum znajdowało się na terytorium obecnej północno-środkowej Grecji. Za pierwszą stolicę imperium macedońskiego uznaje się miasto Ajgaj. Mocarstwową pozycję Macedonii ugruntował Filip II (panował w latach 359–336 p.n.e.), podporządkowując sobie Epir i Górną Macedonię.

W Grecji nie było wielkich rzek, wokół których tworzyłyby się wielkie cywilizacje. Tylko 30% terytoriów nadawało się pod uprawę. Takie ukształtowanie terenu sprawiło, iż Grecy nie stworzyli jednego państwa. Nazwa ta pochodzi od Hellen, mitycznego przodka wszystkich Greków, wymienionego przez Homera.

Do najstarszych cywilizacji greckich należą cywilizacja minojska i mykeńska. Cywilizacja minojska powstała na wyspie Kreta w III tysiącleciu p.n.e. Swoją nazwę zawdzięcza dzięki legendarnemu władcy Minosowi. Kreteńczycy mieli silną flotę, dobrze rozwiniętą architekturę i sztukę.

Starożytna Grecja – cywilizacja, która w starożytności rozwijała się w południowej części Półwyspu Bałkańskiego, na wyspach mórz Egejskiego i Jońskiego, wybrzeżach Azji Mniejszej, a później także w innych rejonach Morza Śródziemnego. Starożytna Grecja uważana jest za kolebkę cywilizacji zachodniej.

Efeb (gr. ἔφηβος ephebos l. mn. έφηβοι epheboi, od ἥβη hếbê 'młodość') – w starożytnej Grecji młodzieniec w wieku 18–20 lat poddawany efebii, czyli obowiązkowemu szkoleniu wojskowemu poprzedzającemu uzyskanie pełnego obywatelstwa. Potocznie urodziwy młodzieniec..

Po upadku cywilizacji mykeńskiej w dziejach Grecji występuje okres około trzech stuleci, który historycy, ze względu na brak źródeł pisanych oraz nieliczne znaleziska archeologiczne, nazywają wiekami ciemnym Wieki ciemne (ok. 1100-800 p.n.e.).

Sokrates był synem kamieniarza i rzeźbiarza z Aten - Sofroniskosa.

Skarbiec Atreusza, in. grób Agamemnona – gigantyczny grobowiec (tolos) sklepiony pozorną kopułą, zbudowany w epoce mykeńskiej w pobliżu Myken. Nie wiadomo kto rzeczywiście został pochowany w tym grobowcu. Sądząc jednak z pozostałości wystroju była to osoba o dużym znaczeniu.

Kolos Rodyjski – olbrzymich rozmiarów posąg Heliosa, greckiego boga słońca, wybudowany na wyspie Rodos. Posąg miał 30-32 metry wysokości. Posąg został zniszczony w 227/226 p.n.e., w wyniku trzęsienia ziemi. To jeden z siedmiu cudów świata starożytnego.