Fizjologia - pytania

Zespół Costello genetycznie uwarunkowany zespół wad wrodzonych, starzenia się dziedziczony autosomalnie dominująco. Charakteryzuje się niedoborem wzrostu, opóźnionym rozwojem psychoruchowym, nadmierną wiotkością małych stawów, hiperpigmentacją skóry, charakterystycznym wyglądem twarzy oraz niepełnosprawnością intelektualną.

Największa ilość bakterii znajduje się w jelicie grubym, natomiast kwaśne środowisko żołądka charakteryzuje się stosunkowo małą ilością mikroorganizmów. Górny odcinek przewodu pokarmowego zasiedlony jest głównie przez bakterie tlenowe, natomiast dolny przez beztlenowe.

Gastryna to hormon produkowany przez komórki G zlokalizowane w części odźwiernikowej żołądka oraz w początkowej części dwunastnicy. Gastryna nie jest jednolitym hormonem, składa się z mieszanki różnych związków. Do głównych działań fizjologicznych zalicza się wydzielanie kwasu solnego oraz wpływ na prawidłowy stan błony śluzowej żołądka.

Komórka Merkla – wyspecjalizowana komórka naskórka odbierająca u kręgowców bodźce czuciowe (receptor dotyku). Występują w skórze i w warstwie rozrodczej śluzówki wszystkich kręgowców. U ssaków występują w postaci jasnych komórek, przeciętnie o średnicy 10 µm, zlokalizowanych w warstwie podstawnej naskórka, gdzie najczęściej łączą się z zakończeniami wolnoadaptujących się czuciowych włókien nerwowych

Ryby słodkowodne nie muszą pić wody, całość jej trafia do organizmu za pomocą osmoregulacji. Osmoregulacja – zespół mechanizmów działających w organizmach żywych, aktywnie regulujących ciśnienie osmotyczne płynów ustrojowych. Ich zadaniem jest zachowanie prawidłowej homeostazy organizmu. Procesy te utrzymują równowagę wodną i prawidłowe stężenia elektrolitów.

Homeostaza zdolność utrzymywania równowagi względnie stałych parametrów wewnętrznych w systemie (zamkniętym lub otwartym). Pojęcie to zwykle odnosi się do samoregulacji procesów biologicznych. Pojęcie homeostazy wprowadził Walter Cannon[2] w 1939 roku na podstawie założeń Claude Bernarda z 1857 r. dotyczących stabilności środowiska wewnętrznego.

Perystaltyka – aktywność motoryczna w przewodzie pokarmowym, która powoduje przesuwanie pokarmu z przełyku aż do jego końcowego odcinka, czyli odbytnicy. Potocznie mianem perystaltyki określa się czasem wyłącznie ruchy perystaltyczne w jelicie.

Ginekomastia powiększenie się sutka u mężczyzny, w wyniku rozrostu tkanki gruczołowej, włóknistej i tłuszczowej. Występuje w każdym wieku. Może być bolesna, charakteryzuje ją świąd i pieczenie.

Odczyn Biernackiego, opad Biernackiego, OB, wskaźnik opadania erytrocytów (ang. erythrocyte sedimentation rate, ESR) – badanie laboratoryjne polegające na pomiarze drogi opadania krwinek czerwonych w niekrzepnącej krwi w ciągu 1 godziny; w diagnostyce medycznej służy ono jako wskaźnik procesów zapalnych, reumatycznych i nowotworowych.

Trychologia – dziedzina medycyny zajmująca się diagnozowaniem i leczeniem dolegliwości związanych z ludzkimi włosami i skórą głowy. Nazwa „trychologia” pochodzi od greckiego słowa trikhos, co oznacza „włos”. Początki rozwoju tej dziedziny medycyny datuje się na 1860 (Londyn). W tym okresie, prekursor tej dziedziny, profesor Wheeler rozpoczął badania nad wypadaniem włosów.