Gesty - pytania

Mano cornuta (wł. dłoń rogata) lub corna (rogi) – gest wywodzący się z obszaru basenu Morza Śródziemnego. W krajach anglosaskich nazywany horns (rogi) lub devil horns (diabelskie rogi). Gest wykonuje się dłonią, prostując palec wskazujący i mały, przy równocześnie zwiniętych palcach środkowym i serdecznym oraz kciuku. Zwykle rogi pokazuje się wnętrzem dłoni ku odbiorcy.

Trzymanie kciuków wywodzi się ze starożytności. Dla wojownika kciuk był ważny, ponieważ bez niego nie był w stanie utrzymać broni. Trzymanie kciuków było więc gestem ochronnym. Zwyczaj upowszechnił się najpierw wśród Germanów.

Wai tradycyjne tajskie przywitanie, pozdrowienie. Jest to delikatny ukłon z rękoma złożonymi na piersi. Dłonie są ułożone jak do modlitwy, bez krzyżowania palców, łokcie umieszczone blisko ciała. Gest Wai wykonuje się w czasie powitania i pożegnania, ale może też oznaczać przeprosiny lub podziękowanie.

Okay, okej lub kciuk w górę – gest polegający na pokazaniu podniesionego kciuka. Wywodzi się on ze starożytnego Rzymu, gdzie był używany w walkach gladiatorów jako osądzenie losu pokonanego wojownika. Obecnie oznacza tyle co wszystko w porządku (ang. OK). Gest ten pojawia się również w portalu społecznościowym Facebook jako słynny przycisk Lubię to (po ang. Like).

Przybicie piątki "piątka" to gest wykonywany przez dwie osoby, polegający na podniesieniu dłoni przez obie osoby i delikatnym uderzeniu się wzajemnie ich wewnętrznymi stronami. W języku angielskim gest ten nazywa się high five. Koszykarze uniwersyteccy Derek Smith i Wiley Brown spopularyzowali ten gest podczas sezonu koszykówki 1979/80, grając w drużynie uniwersytetu z Louisville w Stanach Zjednoczonych. The Cardinals zdobyli mistrzostwo kraju, równocześnie przyciągając uwagę kibiców do wykonywanego gestu.

Pollice verso (lub verso pollice) – w starożytnym Rzymie gest skazujący pokonanego gladiatora na śmierć.

Gest ten jest najszerzej używany przez subkulturę surferów. Wykonanie gestu polega na podniesieniu ręki z równoczesnym zaprezentowaniem drugiej osobie zewnętrznej strony dłoni z wyprostowanym kciukiem oraz małym palcem, przy równoczesnym zwinięciu pozostałych palców w pięść.

Zgodnie z tradycją, jeden z dawnych władców Tybetu, żyjący w IX wieku Lang Darma, słynął z okucieństwa i wyróżniał się czarnym językiem. Pokazywanie języka jest gestem mającym pokazać dobre intencje - okazuje, że nie jest się wcieleniem złego władcy (Tybetańczycy wierzą w reinkarnację). Z czasem tradycja ta utarła się jako codzienne powitanie.

Istnieją różne interpretacje polskiego salutu wojskowego, ale żadna nie została potwierdzona. Wiemy, że zapoczątkowany został w armii Królestwa Kongresowego. Wg niektórych na wzór salutu rosyjskiego (sic). Wg innego przekazu miał być przyjęty na cześć bohaterstwa gońca, który stracił 2 palce od szrapnela, mimo tego zasalutował, zdał meldunek i zmarł.