Gladiatorzy - pytania

Spartakus (zm. 71 p.n.e.) – niewolnik, gladiator rzymski, z pochodzenia prawdopodobnie Trak. Przywódca największego i najgroźniejszego w historii Rzymu powstania niewolników. Był organizatorem i przywódcą największego w starożytnym Rzymie powstania niewolników (73-71 p.n.e.), w którym wzięło udział od 60 do 100 tys. powstańców (niewolników i gladiatorów).

Gladiator (łac. gladiator, l.mn. gladiatores, od gladius – miecz) – najczęściej niewolnik toczący walkę na arenie, na przykład w starożytnym Rzymie. Do historii przeszło zawołanie Ave Caesar morituri te salutant.

Pollice verso (lub verso pollice) – w starożytnym Rzymie gest skazujący pokonanego gladiatora na śmierć.

Eques gladiator walczący konno. Ochraniany był przez płaski hełm z wizjerem, lekki pancerz pod krótką tuniką oraz małą, okrągłą tarczę. Ramię, którym walczył, chronił bandażami. Dopóki dosiadał konia, walczył głównie włócznią, pieszo używał także miecza.

Retiarius (łac. sieciarz) to typ gladiatora który stał się popularny w I wieku n.e. Walczył długim trójzębem osadzonym na drewnianym drzewcu oraz siecią rybacką przywiązaną do lewego nadgarstka, którą zarzucał na rywala. Następnie sztyletem o nazwie pugio dobijał powalonego przeciwnika. Jedyną ochroną retiariusa była wykonana z brązu osłona lewego barku o nazwie galerus.