Hinduizm - pytania

Jeden z najistotniejszych dewów w hinduizmie. Śiwa nosi 1008 imion i przedstawiany jest najczęściej jako Nataradźa – mistrz tańca, ale także jako jogin i asceta, jako dobroczyńca, głowa rodziny oraz jako niszczyciel. Wśród hinduistów Śiwę czczą głównie śiwaici i smartyści. Niszczyciel zła. Śiwa jest jedną z najbardziej złożonych istot boskich w hinduizmie i mitologii indyjskiej.

W hinduizmie liczba 108 jest uznawana za świętą. 1 to bóg, wszechświat, najwyższa prawda. 0 to pustka, pokora w praktyce duchowej. 8 to nieskończoność, ponadczasowość. Liczba ta w matematyce indyjskiej wskazywana jest jako doskonała, gdyż stanowi iloczyn trzech pierwszych liczb naturalnych podniesionych każda do potęgi własnej.

Pudźa hinduistyczny obrzęd religijny, podczas którego składa się bóstwu ofiarę. Pudźa to najistotniejszy modelowy rytuał z okresu hinduizmu puranicznego. W zależności od czczonego bóstwa (dewata) przedmiotem ofiary mogą być owoce, kwiaty, ghi. Zwykle podczas pudźi palone są kadzidła.

Mala tybetański lub indyjski sznur modlitewny. Licznik służący do odliczania liczby wykonanych mantr i innych powtarzalnych praktyk religijnych obecnych w szkołach skupionych wokół buddyzmu i hinduizmu. Sama nazwa mala jest terminem, który w sanskrycie oznacza "wieniec" lub "naszyjnik".

Tripundra hinduski znak religijny noszony zwłaszcza przez ascetów śiwaickich na czole . Ma kształt trzech białych poziomych linii zrobionych za pomocą świętego popiołu wibhuti ze spalonego łajna krowiego, niekiedy z dodatkową kropką, zwaną bindu w środku.

Trimurti (dewanagari त्रिमूर्ति, także: Trójca hinduistyczna) – w hinduizmie wyobrażenie trzech aspektów boga w formach Brahmy, Wisznu i Śiwy. Każda z postaci ma określoną rolę do spełnienia w cyklu życia wszechświata: Brahma go stwarza, Wisznu utrzymuje, a Śiwa unicestwia.

Wieża milczenia (Dakhma) to okrągła, wzniesiona z cegły lub kamienia budowla, w której wyznawcy zoroastryzmu pozostawiają zwłoki swoich zmarłych na żer ptakom. Martwe ciało jest według wyznawców zoroastryzmu "nieczyste" tj. skażające ziemię i ogień. Aby uniknąć skażenia ziemi, zwłoki pozostawiano w specjalnych wzniesionych budowlach, na żer ptakom. Ekspozycja zwłok w wieżach milczenia jest nadal praktykowana wśród Parsów w Indiach. Uznawana jest za "ostatni akt miłosierdzia" zmarłego, który dostarcza w ten sposób pożywienia ptakom.

Ajrawata (ang. Airavata) to w mitologii indyjskiej biały trójgłowy słoń, wierzchowiec króla bogów Indry. Zrodził się podczas "ubijania oceanu mleka" w celu pozyskania amryty, boskiego napoju dajacego nieśmiertelność. Motyw popularny również w sztuce krajów Azji Południowo-Wschodniej. W Tajlandii nazywany Erawan.

Meru (również zwana Mahameru, Sumeru) to mityczna góra, stanowiąca oś świata według kosmologii hinduistycznej i buddyjskiej. Najważniejsza z mitycznych gór hinduizmu. Jej zbocza są złotego koloru. Na szczycie Meru mitologia hinduistyczna lokalizuje dziewięć niebiańskich obszarów, gdzie swoje siedziby mają istoty boskie takie jak Brahma.

Kalijuga to czwarta i ostatnia część mahajug; określana jako wiek żelazny oraz jako "wiek kłótni i hipokryzji". Trwa od ok. 5 100 lat - przeważnie podaje się rok 3102 p.n.e. jako jej początek. Charakteryzuje się obfitością konfliktów, ignorancją i niereligijnością. Pozytywne cechy, które występowały u ludzi w poprzednich wiekach, są w formie szczątkowej lub zanikły całkowicie.