Pytania o historii Polski

W 1592 roku król Polski Zygmunt III Waza odziedziczył tron Szwecji po swoim ojcu, tworząc unię personalną między Polską a Szwecją. Przez kilka lat był królem obu państw, choć ostatecznie został zdetronizowany w Szwecji w 1599 roku. Formalnie jednak był królem Szwecji jeszcze przez pewien czas, co oznacza, że m.in. Sztokholm – stolica Szwecji – znajdował się pod jego panowaniem, choć faktyczna kontrola była ograniczona.

Polska rzeczywiście wypowiedziała wojnę Japonii w grudniu 1941 roku — w odpowiedzi na naciski aliantów po ataku na Pearl Harbor. Co ciekawe, Japonia… nigdy tej wojny formalnie nie uznała i traktowała Polskę z pewną rezerwą, uznając ją za ofiarę Niemiec. Traktat pokojowy między PRL a Japonią podpisano dopiero w 1957 roku, kończąc ten "milczący" stan wojny.

Zachowały się listy w których Władysław IV zamawiał powtórnie szkła do teleskopów, bowiem pierwsze rozbiły się podczas transportu.

Dobrawa, Dąbrówka, daw. Dubrawka (cz. Dubrava, Doubravka) (ur. ok. 930, zm. 977) – księżniczka czeska z dynastii Przemyślidów, księżna polska, żona Mieszka I. Córka księcia czeskiego Bolesława I Srogiego i być może jego żony Biagoty. Matka Bolesława I Chrobrego i prawdopodobnie Sygrydy-Gunhildy (Świętosławy). Pytanie jest już w grze. https://globalquiz.org/pl/pytanie/jak-nazywala-si%C4%99-pierwsza-%C5%BCona-mieszka-i/

Piastowie zasiadali na polskim tronie przynajmniej od około 960 roku (choć faktycznie na arenie międzynarodowej jako dynastia zaistnieli po przyjęciu chrztu przez Mieszka I w 966 roku) do 1370 roku (z przerwą na panowanie Wacława II), kiedy to zmarł Kazimierz III Wielki.

Jagiellonowie – dynastia królewska wywodząca się od wielkich książąt litewskich, gałąź Giedyminowiczów. Panowali: na Litwie w latach 1377-1401 i 1440-1572, w Polsce 1386-1572, na Węgrzech w latach 1440-1444 i 1490-1526, w Czechach w latach 1471-1526.

Narodowe Święto Niepodległości – święto państwowe w Polsce obchodzone corocznie 11 listopada dla upamiętnienia odzyskania niepodległości przez Polskę w 1918, po 123 latach zaborów (1795–1918). Święto zostało ustanowione ustawą z dnia 23 kwietnia 1937[1], zniesione ustawą Krajowej Rady Narodowej 22 lipca 1945[2], przywrócono je ustawą w okresie transformacji systemowej w 1989[3]. Jest dniem wolnym od pracy.

Gall Anonim pisał kronikę na dworze Bolesława Krzywoustego. Kiedy ten dopuścił się zbrodni wobec zaufanego poddanego, Gall stracił opiekuna na dworze i przestał pisać kronikę, przez co urywa się ona w dziwnym miejscu.

Powstanie styczniowe – polskie powstanie narodowe przeciwko Imperium Rosyjskiemu, ogłoszone Manifestem 22 stycznia wydanym w Warszawie przez Tymczasowy Rząd Narodowy. Wybuchło 22 stycznia 1863 w Królestwie Polskim i 1 lutego 1863 na Litwie, trwało do jesieni 1864, zasięgiem objęło ziemie zaboru rosyjskiego, tj. Królestwo Polskie i ziemie zabrane.

Według wersji alternatywnej, pozostawionej przez Wincentego Kadłubka, biskup Stanisław stanął w obronie niewiernych żon rycerzy, walczących na wyprawie kijowskiej, które król rozkazał okrutnie ukarać, choć ich mężowie im przebaczyli. Król rozkazał swoim sługom zabicie biskupa w kościele na Skałce w czasie odprawiania przez niego mszy świętej, a gdy ci nie chcieli, sam własnoręcznie zamordował świętego.