Język łaciński - pytania

Hodie mihi, cras tibi , „dzisiaj mnie, jutro tobie”, to łacińska fraza często używana w chrześcijańskich inskrypcjach nagrobnych. Fraza wywodzi się z wersetu Syracha. . W mowie potocznej wyrażenie to służy napomnieniu tych, którzy radują się z cudzych nieszczęść, które pewnego dnia mogą ich dotknąć.

Corpus delicti (łac. przedmiot przestępstwa) – dowód rzeczowy świadczący o przestępstwie, ślad lub przedmiot stanowiący podstawę do przedstawienia wniosków dotyczących popełnionego czynu i sprawcy.

Dura lex, sed lex (łac. Twarde prawo, ale prawo – rzymska zasada prawnicza wyrażająca absolutną nadrzędność norm prawa, zgodnie z którą należy bezwzględnie stosować się do przepisów ustawy niezależnie od ich uciążliwości oraz konsekwencji dla zobowiązanego. Słowa te są skrótem wypowiedzi Ulpiana.

Timeo Danaos et dona ferentes (łac. „Obawiam się Greków, nawet gdy niosą dary”) – łacińska fraza, pochodząca z eposu narodowego Rzymian pt. Eneida rzymskiego poety Wergiliusza, werset wypowiedzi Laokoona . Autor nawiązał w niej do wydarzenia, jakie miało miejsce w Troi podczas wojny trojańskiej pomiędzy greckim plemieniem Achajów a Trojanami.

Status quo (łac.) – termin prawniczy oznaczający obecny, niezmieniony stan rzeczy. Przeciwieństwo status quo ante – dawniejszego stanu rzeczy.

Cave canem (łac. „strzeż się psa”) – napis występujący na mozaikowych posadzkach w przedsionkach rzymskich domów, pełnił funkcję ostrzegawczą, tak jak współczesne „Uwaga zły pies”. Niektóre z zachowanych mozaik przedstawiają samego psa bez podpisu.

Ad libitum (łac. według upodobania; skrót ad lib), jeśli w notacji muzycznej znajdziemy takie określenie, oznacza to że moment ten można zagrać tak jak się chce lub to czuje, nie zważając na wartości nut i dynamikę.