Jan III Sobieski - pytania

Jan III Sobieski był królem Polski przez dwadzieścia dwa lata. Był osobą bardzo dobrze wykształconą, posługującą się kilkoma językami obcymi, dla którego nauka, sztuka i szeroko pojęta kultura były niezmiernie istotne. W historii Europy zapisał się na stałe jako pogromca islamu, bohater odsieczy wiedeńskiej - "Lew Lechistanu".

Jan III Sobieski herbu Janina (ur. 17 sierpnia 1629 w Olesku, zm. 17 czerwca 1696 w Wilanowie) – król Polski od 1674, hetman wielki koronny od 1668, hetman polny koronny od 1666, marszałek wielki koronny od 1665, chorąży wielki koronny. Wcielony do armii szwedzkiej, maszerował z nią do Prus, potem pod Gołąb i Jarosław. Uczestniczył ponadto w buntowaniu armii i przeciąganiu jej na stronę Szwedów.

Bitwa pod Wiedniem była dowodzona pod dowództwem króla Jana III Sobieskiego a armią Imperium Osmańskiego pod wodzą wezyra Kara Mustafy. Pozostałe to bitwy z udziałem Napoleona Bonaparte. Bitwa pod Wiedniem (inaczej nazywana Odsieczą Wiedeńską lub rzadziej Wiktorią Wiedeńską).

Jan III Sobieski zmarł w Wilanowie 17 czerwca 1696 roku. Przyczyną był atak serca, po długotrwałej chorobie. Jego żona Maria Kazimiera zmarła w 1716 roku w Blois, we Francji. Oboje są pochowani w Krakowie, w krypcie św. Leonarda na Wawelu. Serce króla spoczywa w kaplicy królewskiej (bł. Anioła z Akry) w kościele kapucynów w Warszawie.