Kamienie szlachetne - pytania

Morganit – minerał, odmiana berylu. Odkryty w 1911 r. w okręgu San Diego w Kalifornii (USA). Nazwa pochodzi od nazwiska J.P. Morgana (1837-1913) – bankiera, finansisty i kolekcjonera minerałów. bardzo poszukiwany i wysoko ceniony kamień kolekcjonerski.

Cymofan chryzoberylowe kocie oko) – odmiana chryzoberylu wykazująca efekt kociego oka. Nazwa pochodzi od greckich słów kyma = fala i fainio = pokazuję (faliste refleksy świetlne przy obrocie kamienia). Nazwa „kocie oko” wskazuje na podobieństwo kamienia do kociego oka.

Czerwony diament - najdroższy kamień szlachetny świata Pozyskiwany w słynnej kopalni Argyle w Australii. Cena tegoż diamentu o masie powyżej jednego karata wynosi 18 milionów dolarów. Przyjmuje się założenie, że na świecie istnieje tylko 30 takich kamieni, a zdecydowana większość z nich waży mniej niż pół karata.

Heliodor – minerał, przezroczysta odmiana berylu o barwie żółtej. Nazwa pochodzi od gr. helios = słońce i fr. doré = złocisty, jasnożółty; aluzja do zabarwienia minerału. Został odkryty w 1910 r. w Namibii. Obecnie nazwa heliodor stosowana jest powszechnie do wszystkich przezroczystych, żółtych odmian berylu (dawniej tylko do południowoafrykańskich).

Darya-i Noor (pers.: دریای نور "Morze światła"), jeden z największych diamentów świata, ważący 182 karaty (36 g), barwy bladoróżowej. Został wydobyty w kopalni Golkondy, Paritala-Kollur, w środkowych Indiach.

Antoine Lavoisier po raz pierwszy spalił diament pod szklanym kloszem, używając promieni słonecznych skupionych soczewką. Udowodnił w ten sposób, że diament to czysty węgiel. Diament – bardzo rzadki minerał z gromady pierwiastków rodzimych. Jest najtwardszą znaną substancją występującą w przyrodzie.

Moissanit (twardość w skali Mohsa 9,25) to bardzo rzadki minerał, jest jednym z najlepszych imitacji diamentów, które istnieją. Największe znaczenie jubilerskie mają bezbarwne kryształy krystalizujące w układzie heksagonalnym. Odkryty został przez francuskiego chemika i mineraloga H. Moissana w meteorycie Canyon Diablo w Stanach Zjednoczonych.

Tzw. szlif kaboszonowy to najwcześniejsza forma szlifowania kamienia. Szlif ten nie posiada fasetek, czyli ścianek, ani ostrych krawędzi. Jest obły, o zaokrąglonych ściankach. Zarysy oszlifowanych w ten sposób kamieni mogą być eliptyczne, owalne lub koliste. Szlify kaboszonowe są stosowane przede wszystkim w kamieniach wykazujących migotliwość (efekt kociego oka) takich jak migotliwe odmiany kwarcu, grę barw (np. labrador), opalescencję (np. opal), oraz asteryzm (wąskie pasma świetlne w kształcie gwiazdy) np. rubin i szafir.

Ponieważ konchiolina (wydzielina małży) jest substancją organiczną, nie jest materiałem trwałym. Łatwo podlega zmianom i rozkładowi. Perły zatem „starzeją się” i mają ograniczoną długość życia. "Starzenie się" pereł można podzielić na następujące etapy: najpierw stają się matowe, następnie widać pęknięcia, zaczynają się łuszczyć aż wreszcie, rozsypują się. Szacunki podają średnio 100 – 150 lat.

Największym diamentowym „samorodkiem”, jaki kiedykolwiek znaleziono na świecie, jest kamień nazwany Cullinan na cześć właściciela kopalni Premier Mine pod Pretorią, ówcześnie w Transwalu. Diament został znaleziony 26 stycznia 1905 przez strażnika Fredericka Wellsa. Był ogromny - ważył aż 3106 karatów! Został ofiarowany przez rząd Trasnwalu Królowi Edwardowi VII na 66 urodziny. W Amsterdamie został pocięty na mniejsze i oszlifowany - uzyskano z niego 105 brylantów (9 dużych i 96 mniejszych), w tym największy brylant świata, Wielką Gwiazdę Afryki, zdobiącej od 1937 brytyjskie berło królewskie.