Kozy - pytania

Jako miejsce pochodzenia moheru - wełny kóz angorskich - podawany jest Tybet. Produkcja moheru znana była w Azji Mniejszej. Tkaniny z moheru były bardzo drogie, dlatego przez wiele wieków próbowano sprowadzić kozy angorskie do Szwecji, Wenecji, Niemiec oraz Anglii, jednak bez sukcesu. Dopiero w latach 30. XIX wieku udało się zaprowadzić hodowlę kóz angorskich w Afryce Południowej, która do dziś pozostała ważnym producentem moheru. Inni wielcy producenci to Turcja, Australia, Stany Zjednoczone (stan Teksas).

Markhor, Markur śruborogi jest gatunkiem dzikiej kozy, żyjącym w północno-wschodnim Afganistanie i Pakistanie. Gatunek ten jest zagrożony wyginięciem ( tylko 2500 dorosłych zwierząt). Jest narodowym zwierzęciem Pakistanu. Podczas żucia pokarmu z ich ust wydobywa się specyficzna pianka, która opada na ziemię. Jest poszukiwana przez miejscowych ludzi, ponieważ to idealne lekarstwo na jad węża.

Obecnie 90% wełny angorskiej pochodzi z Chin, gdzie hodowane jest około 50 milionów królików rasy angora. Wełna ta słynie z miękkości, jedwabistej gładkości i doskonałych właściwości izolacyjnych. (technicznie nie jest to wełna, lecz raczej włosy - mają pusty rdzeń)

Kozy angorskie były w Centralnej Azji od paleolitu. Produkują luksusowe włókna znane jako moher. Są lśniące i błyszczące, ciepłe zimą, ponieważ posiadają doskonałe właściwości izolacyjne, jednocześnie przynosząc ulgę latem, ze względu na zdolności wchłaniania wilgoci. Obecnie RPA jest największym światowym producentem moheru, stanowiąc 50% całkowitej światowej produkcji.