Pytania o królowych

Barbara Radziwiłłówna (ur. 6 grudnia 1520–1523 w Wilnie, zm. 8 maja 1551 w Krakowie) – druga małżonka Zygmunta II Augusta, królowa polska, wielka księżna litewska. Trzecia polska królowa niedynastycznego pochodzenia, po Elżbiecie z Pilczy (która była jej prapraprababką) i Barbarze Zápolyi.

W rok po powrocie do księstwa Bari Bona Sforza została otruta przez swego zaufanego dworzanina Jana Wawrzyńca Pappacodę. Inicjatorami zabójstwa byli Habsburgowie, którzy mieli zyskać na sfałszowaniu jej testamentu, a jednocześnie unikali konieczności spłaty pożyczki w wysokości 430 tys. dukatów, jakiej Bona udzieliła księciu Albie. Bona Sforza (ur. 2 lutego 1494 w Vigevano zm. 19 listopada 1557 w Bari).

Anna Jagiellonka (1523 - 1596) była córką Zygmunta I Starego i Bony Sforzy. Zygmunt III Waza był zaś jej siostrzeńcem. Od 1575 r. była królową Polski, a rok później poślubiła Stefana Batorego. Była także niedoszłą żoną Henryka III Walezego. Zmarła 9 września 1596 na rękach Zygmunta III we Warszawie. Na jej pogrzebie mowę wygłosił Piotr Skarga, uznając że dała piękny koniec i zamknięcie domowi Jagiellońskiemu. Została pochowana w kaplicy Zygmuntowskiej, której budowę dokończyła w 1584, u boku ojca i brata.

Edward VI (1537-1553) – król Anglii, jedyny syn Henryka VIII Tudora i jego trzeciej żony Jane Seymour, córki szlachcica z Wiltshire. Edward nigdy nie rządził samodzielnie. Brak męskiego następcy tronu doprowadził do rozwodu Henryka z dwiema poprzednimi żonami: Katarzyną Aragońską i Anną Boleyn. Ta ostatnia została później ścięta. Matka Edwarda zmarła niedługo po jego narodzinach w wyniku gorączki poporodowej.

Eleonora Akwitańska (ok. 1122-1204), królowa Francji i Anglii była związana z Ludwikiem VII Młodym i Henrykiem II Plantagenetem. Wśród jej 10 dzieci znalazło się trzech królów Anglii, książę Bretanii, królowe Kastylii i Sycylii oraz księżne Szampanii i Saksonii. Natomiast jej dwaj prawnukowie – Ludwik IX Święty oraz Ferdynand III Święty – zostali kanonizowani.

We wczesnym średniowieczu Ratzeburg istniał jako naczelny gród słowiańskiego plemienia Połabian o nazwie Racibórz lub Raciąż. Powstanie grodu (wzmiankowanego po raz pierwszy w roku 1062) łączone jest niekiedy z obodrzyckim księciem Raciborem. Katedra w Ratzeburgu, jeden z najstarszych ceglanych kościołów w północnych Niemczech, jest miejscem spoczynku królowej Polski Małgorzaty, żony króla Przemysła II z dynastii Piastów oraz księżniczek pomorskich z dynastii Gryfitów.

Po bezpotomnej śmierci Edwarda VI w lipcu 1553 parlament proklamował jako królową Joannę (Jane) Grey. Była ona protegowaną regenta Jonha Dudley, księcia Northumberland, który tuż przed śmiercią króla namówił go do korzystnej zmiany testamentu. Jednocześnie jednak w Norfolk za królową uznana została najstarsza siostra Edwarda, Maria, która szybko zakończyła rządy Jane Grey.

W języku staropolskim Rakusy było określeniem Austrii, a w języku czeskim (Rakousko) jest tak po dzień dzisiejszy. Tym samym przydomek ten wskazywał na kraj pochodzenia królowych, które pochodziły się z władającego Austrią rodu Habsburgów.

Dwie: Jadwiga Andegaweńska i Anna Jagiellonka. Polskie prawo i tradycja nie przewidywały funkcji królowej jako samodzielnego władcy. Królową nazywano żonę króla. Ludwik Andegaweński za ceną przywileju koszyckiego uzyskał zgodę polskiego rycerstwa na posadzenie na tronie Polski swej córki Jadwigi ale została ona koronowana na króla nie królową. W oparciu o ten precedens Anna Jagiellonka została "królem" po śmierci brata, Zygmunta Augusta jako ostatnia przedstawicielka dynastii Jagiellonów w Polsce.

Wstępując na tron po swoim protestanckim bracie przyrodnim Edwardzie VI, Maria I ogłosiła przywrócenie w Anglii katolicyzmu. Przydomek "krwawej Mary" został jej nadany po tym, gdy na jej rozkaz spalono na stosach 280 protestantów. Po jej śmierci Elżbieta I znowu przywróciła protestantyzm.