Pytania o Maroku

Praw do wyspy Perejil (dosłownie; Pietruszka) o pow 0,15 km² domagają się zarówno Maroko, jak i Hiszpania. W 2002 r doszło tam do otwartego sporu, w którym po stronie Hiszpanii stanęły państwa EU a po stronie Maroka -Liga Arabska. Rankiem 18 lipca rozpoczęła się operacja; Recuperar Soberanía, która zakończyła się pełnym powodzeniem Hiszpanii. W operacji uczestniczyły jednostki marynarki wojennej i lotnictwa.

palma daktylowa, daktylowe drzewo – gatunek rośliny z rodziny arekowatych (popularnie nazywanych palmami). W stanie dzikim nie występuje, jest natomiast uprawiany w wielu krajach świata.

Według anglojęzycznej Wikipedii, Wadi Dara jest najdłuższą rzeką w Maroku. Częściowo przebiega na granicy z Algierią. Źródła rzeki znajdują się Atlasie Wysokim. Uchodzi do Oceanu Atlantyckiego na północ od miasta Tantan. Ma długość ok. 1150 km. Na rzece wybudowano zaporę, zbiornik retencyjny i elektrownię Al-Mansur ad-Dahbi.

Ifni – terytorium w Maroku, dawna enklawa hiszpańska na południe od Agadiru i naprzeciw Wysp Kanaryjskich. 4 stycznia 1969 roku Hiszpania zwróciła enklawę Ifni Maroku i stała się ona integralną częścią tego państwa.

Ouarka jest rodzajem cienkiego jak papier, elastycznego ciasta, charakterystycznego dla kuchni Maghrebu, zwłaszcza popularnego w Maroku. Ouarkę zwykle napełnia się różnego rodzaju farszami, następnie zwija bądź składa i smaży krótko we wrzącej oliwie, co nadaje jej chrupiącą konsystencję. Przyrządzaniem tego ciasta zajmują się wyspecjalizowane warsztaty rzemieślnicze. Stanowi podstawę do dania marokańskiego o nazwie bastela.

Cieśnina Gibraltarska – cieśnina łącząca Morze Śródziemne z Oceanem Atlantyckim, oddzielająca Afrykę od Europy, pomiędzy dzisiejszym Marokiem i Ceutą (posiadłością hiszpańską) a Hiszpanią i Gibraltarem (posiadłością brytyjską). W cieśninie znajduje się kilka małych wysp, m.in. terytorium sporne Perejil. Cieśnina ma około 300 m głębokości, jej najmniejsza szerokość wynosi 14 km, a współrzędne geograficzne – 36°00′N 5°21′W[1].

Cztery największe miasta Maroka to Casablanca (3.4 mln), Fez (1.1 mln), Tanger (0.9 mln) oraz Marrakesz (0.9 mln).

Pomiędzy wiekami XVI-XVIII, Rabat, tak jak wiele portów Afryki północnej, był schronieniem piratów grasujących na wodach Morza Śródziemnego.

Język berberyjski jest starożytny. Istnieją dzieła w nim napisane, mające ponad 2200 lat. W roku 2011 berberyjski został uznany za język urzędowy w Maroko. Stało się to po latach prześladowania tego języka - najpierw, za czasów kolonialnych, promowany był francuski; zaś po uzyskaniu niepodległości przez kraje północnoafrykańskie - arabski.

Nazwa tego nakrycia głowy jasno wskazuje, że pochodzi ono z miasta Fes w Maroku, gdzie pojawiło się i zyskało popularność w XVII wieku. Fez stał się powszechny wśród Turków po roku 1829, kiedy to sułtan Mehmet II zakazał swoim urzędnikom noszenia turbanów i uczynił fez oficjalnym nakryciem głowy.