Pytania o maskach

Parada masek Ijele – taneczna parada masek towarzysząca świętom, pogrzebom czy prośbom o dobry urodzaj w Nigerii. Maski mają ok. 4 metrów wysokości i są największymi na świecie. W 2009 roku parada masek Ijele została wpisana na listę niematerialnego dziedzictwa UNESCO. Na głowie tancerza spoczywa ogromna taca, do której przymocowywane jest ok. 1000 rozmaitych elementów.

W nikaraguańskiej kulturze funkcjonuje powiedzenie „przywdziewać maskę Güegüense” na określenie osoby, która formalnie zgadza się na przestrzeganie obowiązujących przepisów prawa, podczas gdy w rzeczywistości robi wszystko, by je omijać. Udając uległość i gotowość do współpracy, nie płaci podatków i osłabia władze kolonialne. Mianem „efektu Güegüense” określa się zdolność do ukrywania własnej tożsamości i zamiarów przed władzą, co w Nikaragui przejawiło się w zaskakujących wynikach wyborów w 1990 r.

Człowiek w Żelaznej Masce (fr. L'Homme au Masque de Fer), postać autentyczna (zm.1703) był więziony w Bastylii, z maską na twarzy, której pod karą śmierci nie wolno mu było zdejmować. Jego tożsamość pozostaje nieznana. Rzekomo był to włoski dyplomata Marchiali, natomiast według Woltera był to przyrodni starszy brat króla Ludwika XIV.

Lekarze wkładali w swoje maski kwiaty. Ich zapach miał blokować odór rozkładających się ciał. Rzadziej stosowali płótno nasączone olejkami

Maska przedstawia Guya Fawkesa, najlepiej znanego członka spisku z roku 1605, którego celem było wysadzenie budynku parlamentu w Londynie. Maska została stworzona przez ilustratora Davida LLoyda, a stała się symbolem powszechnego protestu po jej użyciu w książce i filmie V jak Vendetta.

W XVII wieku pojawiły się wśród lekarzy ubrania zabezpieczające wraz z maskami. Rola drobnoustrojów w przenoszeniu chorób nie była wprawdzie znana, ale uważano, że choroby wywołuje "złe powietrze", przed którym maski miały zabezpieczać. Jako, że było ono kojarzone z nieprzyjemnymi zapachami, w dziobie maski umieszczano suszone kwiaty, zioła, kamforę lub gąbkę z octem.

Maski stanowią nieodłączny element Weneckiego karnawału już od XIII wieku.