Nagrody Nobla - pytania

Emil Adolf von Behring – bakteriolog niemiecki, uważany za twórcę immunologii. Laureat pierwszej Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny w 1901 r. za opracowanie surowic antytoksycznych: przeciwbłoniczej i przeciwtężcowej. Założył wytwórnię surowic i szczepionek Behring-Werke w Marburgu. Nazwiskiem naukowca została nazwana planetoida (65685) Behring.

Jan Tinbergen – holenderski ekonomista i ekonometryk, który zajmował się teoriami cyklu koniunkturalnego. W 1969 r. otrzymał pierwszą w historii Nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii. Jego brat, Nikolaas „Niko” Tinbergen był laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie medycyny w 1973 r. za odkrycia dotyczące etologii społeczeństw zwierzęcych. Jest to jedyny przykład rodzeństwa, które otrzymało Nagrodę Nobla.

Glenn Seaborg (1912-1999) - amerykański chemik, odkrywca wielu pierwiastków transuranowych: plutonu, ameryku, kiuru, berkelu i kalifornu. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie chemii w 1951 r. W 1980 r. dokonał transmutacji bizmutu w złoto (doprowadzając w akceleratorze cząstek do przemian jądrowych), co było głównym celem starożytnej i średniowiecznej alchemii. Na jego cześć nazwano sztucznie wytworzony pierwiastek 106 seaborg, Sg.

Albert Szent-Györgyi - węgierski biochemik, który wyodrębnił z owoców papryki i zidentyfikował witaminę C (1933). Za odkrycia dotyczące procesów spalania biologicznego, a szczególnie za odkrycie i ustalenie budowy chemicznej witaminy C (kwasu askorbinowego), otrzymał w 1937 roku Nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny. Wykazał również, że kwas adenozynotrifosforowy (ATP) jest niezbędnym źródłem energii umożliwiającej skurcz mięśni.

Cyklotron to pierwszy akcelerator cykliczny przyspieszający po torach kołowych cząstki obdarzone ładunkiem elektrycznym. Wynalazcą cyklotronu był amerykański fizyk Ernest Lawrence. W 1939 za wyniki uzyskane przy jego użyciu, dotyczące zwłaszcza pierwiastków sztucznie promieniotwórczych otrzymał Nagrodę Nobla. Na jego cześć został nazwany pierwiastek Lorens (Lr, łac. lawrencium).

Andrew Lloyd Webber napisał musical ,,Koty" (1978-79) w oparciu o zbiór wierszy ,,Koty" (ang. Old Possum's Book of Practical Cats) autorstwa T.S. Eliota z 1939 roku. Thomas Stearns Eliot (1888-1965) to amerykańsko-brytyjski poeta, przedstawiciel modernizmu, dramaturg i eseista. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury (1948).

Yasunari Kawabata (1899-1972) prozaik i poeta japoński, przedstawiciel nowej orientacji literackiej nazwanej neosensualizmem. Laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1968 jako pierwszy pisarz japoński. W latach 1948-1965 był prezesem japońskiego PEN Clubu. Wtedy też opublikował swoje najsłynniejsze powieści – ,,Tysiąc żurawi" i ,,Głos góry", które przyniosły mu Nagrodę Nobla.

Karl von Frisch to biolog austriacki, zoolog, pionier doświadczeń terenowych w badaniu zwierząt, laureat Nagrody Nobla z fizjologii i medycyny w 1973 r. za szczegółowy opis sposobu komunikowania się pszczół. Jego badania doprowadziły do odkrycia, że owady te posługują się złożonym systemem przekazywania informacji tak zwanym tańcem pszczół.

Sully Prudhomme, właśc. René François Armand Prudhomme (1839 -1907) to francuski poeta, początkowo przedstawiciel parnasizmu. Twórca poematów filozoficznych. Pierwszy w historii laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury (1901). Decyzja Komitetu Noblowskiego wywołała wiele krytycznych opinii, gdyż spodziewano się raczej, że ten zaszczyt spotka Lwa Tołstoja.

Linus Carl Pauling otrzymał Nagrodę Nobla dwukrotnie - z chemii w 1954 roku, i pokojową w 1962 roku, za działalność na rzecz zakazania prób z bronią atomową (utrzymywał kontakt z wieloma naukowcami biorącymi udział w projekcie Manhattan, a zwłaszcza z Robertem Oppenheimerem). To dotychczas jedyny dwukrotny laureat indywidualnej Nagrody Nobla (inni dwukrotni zdobywcy otrzymywali ją wspólnie, jak np. Maria Curie wraz z Piotrem Curie).