Neurologia - pytania

Mięsień czworoboczny to parzysty mięsień należący do grupy powierzchownych mięśni grzbietu człowieka, częściowo pokrywający mięśnie najszersze grzbietu. Unerwiony jest podwójnie, przez gałąź zewnętrzną nerwu dodatkowego (XI) oraz przez gałązki splotu szyjnego (C2–4)

Nerw żuchwowy jest nerwem czuciowo-ruchowym, unerwia czuciowo skórę poniżej szpary ust i skroni. Skóra okolicy kąta żuchwy jest jednak unerwiona czuciowo przez gałęzie nerwu usznego wielkiego pochodzące ze splotu szyjnego. Ruchowo unerwia mięśnie żucia; opuszcza jamę czaszki przez otwór owalny

Nerw pośrodkowy powstaje z połączenia dwóch korzeni: przyśrodkowego i bocznego. Korzeń przyśrodkowy pochodzi z pęczka przyśrodkowego splotu ramiennego, a korzeń boczny z jego pęczka bocznego. Pozostałe to nerwy czaszkowe.

Parestezja inaczej czucie opaczne – przykre wrażenie, najczęściej mrowienie, drętwienie lub zmiany temperatury skóry (uczucie silnego gorąca lub zimna) bądź też „przebiegnięcia prądu”. Parestezje występują najczęściej w przypadku uszkodzeń nerwów obwodowych, mogą jednak być objawem uszkodzenia centralnego układu nerwowego.

Jest to nerw krtaniowy wsteczny lewy. Choć unerwia on krtań to w wyniku ewolucji został wydłużony aż na wysokość 3-4 kręgu piersiowego.

Glej stanowi obok neuronów drugi składnik tkanki nerwowej. Według szacunków jest go ok. 10 razy więcej niż neuronów. Współtworzy on barierę krew-mózg, reguluje rytm dobowy (produkuje adenozynę) buduje osłony mielinowe neuronów i syntezuje enzymy odpowiedzialne za produkcję neuroprzekaźników. Wypustki komórek glejowych tworzą sieć rurek, przez które płyn mózgowo-rdzeniowy pozbywa się toksyn, a wśród nich beta-amyloidu, białka, którego złogi tworzą płytki starcze niszczące neurony. Glej przetwarza dane ok. 10.000 razy wolniej niż neurony, lecz tym samym lepiej utrwalają się informacje w pamięci.

Zadaniem receptorów jest przesyłanie informacji o bodźcach do centrum integrującego (mózgu lub rdzeniu kręgowego). Odbywa się to właśnie za pomocą aferetnej części układu nerwowego.

Po raz pierwszy zostały one opisane przez czeskiego anatoma i fizjologa Jana Evangelistę Purkyněgo w 1837 roku. Komórki Purkiniego mają płaskie, gęsto rozgałęzione drzewa dendrytyczne umiejscowione jedno za drugim (nawet 80.000 do 200.000 kolców na komórkę). Zawierają one kwas GABA (kwas gamma-aminomasłowy) będący neurotransmiterem hamującym. Cechą tych komórek jest także ekspresja białka kalbindyny, które wiąże wapń.

Nerw strzałkowy wspólny jest (obok nerwu piszczelowego) jedną z dwu końcowych gałęzi nerwu kulszowego - unerwia on mięśnie grupy przedniej i bocznej goleni.