Pytania o niebie

Gwiazdozbiór Smoka to ósma co do wielkości konstelacja na nocnym niebie. Znajduje się na północnej półkuli niebieskiej. Rozciąga się wokół Małej Niedźwiedzicy – począwszy od gwiazdozbioru Cefeusza i Herkulesa, a skończywszy na Wielkiej Niedźwiedzicy. Przeważnie kojarzona z potworem reprezentującym siły chaosu, sprzeciwiające się uznanym bogom. W Babilonii była to Tiamat.

Gwiazdozbiór Byka duży i wyraźny, 17. co do wielkości, gwiazdozbiór zodiakalny nieba północnego, leżący w pobliżu równika niebieskiego. Linia ekliptyki przechodzi w tym gwiazdozbiorze między formacją Plejad i Hiady a „głową byka”. Liczba gwiazd dostrzegalnych nieuzbrojonym okiem wynosi około 125. W Polsce widoczny od jesieni do wiosny.

Gwiazdozbiór Żyrafy Camelopardalis, zwany też Wielbłądem – 18. co do wielkości, gwiazdozbiór okołobiegunowy nieba północnego pomiędzy Gwiazdą Polarną a Woźnicą. Liczba gwiazd dostrzegalnych nieuzbrojonym okiem: około 50. Widoczny w Polsce przez cały rok. Najlepiej obserwować go w miesiącach zimowych. Wtedy około godziny 21 00 znajduje się blisko zenitu.

Fałszywa supernowa (ang. supernova impostor) to kosmiczna eksplozja pozornie wyglądająca jak supernowa. W odróżnieniu od prawdziwiej supernowej, fałszywa supernowa nie kończy się rozerwaniem gwiazdy, w której została zainicjowana. Mechanizm powstawania fałszywych supernowych nie jest do końca poznany.

Pegaz (łac. Pegasus) to duży i wyraźny gwiazdozbiór leżący na północnej półkuli nieba, siódmy pod względem wielkości na niebie. Gwiazdy Alfa, Beta, Gamma Pegaza oraz Alfa Andromedy tworzą charakterystyczny asteryzm tzw. Wielki Kwadrat Pegaza. Najlepiej widać go od września do grudnia dlatego znany jest jako „kwadrat jesienny”. Najjaśniejsza gwiazda Pegaza to Enif.

Iridium to system 66 satelitów telekomunikacyjnych krążących wokół Ziemi. Już po ich wystrzeleniu okazało się, że ze względu swą budowę silnie odbijają świagło słoneczne, czego efektem są widoczne z Ziemi flary - trwające kilka sekund błyski na niebie. Satelita podczas przelotu może utworzyć na niebie silny błysk (flarę) o jasności nawet do –8m. Błyski o takiej jasności mogą być widoczne nawet w dzień. Są problemem dla astronomów – aparatura teleskopów może ulec uszkodzeniu, gdy w polu widzenia pojawi się tak jasny obiekt. Powstało kilka programów do przewidywania miejsc i czasu błysków.

Nadir (astronomia) punkt na sferze niebieskiej położony dokładnie naprzeciwko zenitu (czyli po drugiej stronie Ziemi). Znajduje się prostopadle pod horyzontem i jest najniżej położonym punktem sfery niebieskiej. Geometrycznie, jest to jeden z dwóch punktów na sferze niebieskiej, przeciętych przez lokalną oś pionu.

Korona – najbardziej zewnętrzna część atmosfery słonecznej, rozciągająca się miliony kilometrów od Słońca, najlepiej obserwowana podczas całkowitego zaćmienia Słońca.

Gwiazdozbiór okołobiegunowy to taki, który obserwowany z szerokości geograficznej obserwatora nigdy nie zachodzi. Mogą być one obserwowane o każdej porze roku. Gwiazdozbiorów okołobiegunowych dla polskiego obserwatora jest 6, są to: Cefeusz, Kasjopeja, Mała Niedźwiedzica, Smok, Wielka Niedźwiedzica, Żyrafa.

Ze względu na różne formy tzw. zanieczyszczenia świetlnego, astronomowie stworzyli system opisujący wpływ światła na obserwację nieba. W 2001 roku amerykański astronom John E. Bortle opracował 9-stopniową skalę. Dzięki niej można się zorientować, w jakich warunkach przebiegła obserwacja astronomiczna.