Pytania o niewolnictwie

Cwi Migdal – organizacja przestępcza założona w Buenos Aires w latach 90. XIX w. przez stręczycieli, alfonsów i właścicieli domów publicznych specjalizujących się w przemycaniu kobiet ze wschodniej Europy. Członkami organizacji byli w większości Żydzi polskiego pochodzenia. Organizacja została oficjalnie powołana do życia 7 maja 1906, ale początki jej działalności sięgają wcześniejszego okresu. Jej pierwszym prezesem oraz głównym założycielem był Żyd polskiego pochodzenia, urodzony w Łodzi, Noe Trauman.

Abolicjonizm zniesienie niewolnictwa. Abolicjonizm stawiał sobie za zadanie zniesienie niewolnictwa i związanego z nim handlu ludźmi. Ruch został zapoczątkowany przez kwakrów żyjących w angielskich koloniach w Ameryce Północnej.

Saartjie Baartman była młodą, afrykanką, która zdobyła popularność ze względu na swoje oryginalne kształty (steatopygia), które obnażała podczas publicznych występów w "ludzkim zoo" w Londynie pod pseudonimem „hotentocka Wenus”. Podczas występów Sarah, aby zabawić publiczność, musiała znosić wiele upokorzeń. We Francji stała się również obiektem badań naukowych ze względu na steatopygię i fartuszek hotentocki.

Zgodnie z trybem ratyfikacji poprawek; 13. poprawka znosząca niewolnictwo w USA weszła w życie wraz z ratyfikacją jej przez trzy czwarte stanów 6 grudnia 1865 roku. Już po wejściu w życie poprawka została jeszcze symbolicznie przyjęta przez pozostałe 9 stanów, w tym prawie 130 lat później, jako ostatni - 16 marca 1995 roku, przez stan Missisipi.

Noe przeklął Kanaana, syna Chama, po tym, jak Cham opowiedział braciom, że widział go pijanego i nagiego. Uważano, że przekleństwo to obciąża osoby i grupy ludzi uważane za pochodzące od Chama; pogląd ten m.in. służył jako uzasadnienie dla niewolnictwa Murzynów i Słowian, a w I Rzeczpospolitej poddaństwa chłopów.

Harriet Tubman (ok.1822-1913) to afroamerykańska abolicjonistka, zbiegła niewolnica, działaczka w ramach Underground Railroad, kombatant zbrojny i zwiadowca w armii Unii podczas wojny secesyjnej, pierwsza kobieta-przywódca zbrojnej wyprawy tej wojny: która uwolniła ponad 700 niewolników. Była aktywna w ruchu na rzecz praw wyborczych kobiet. Po jej śmierci w 1913 roku stała się ikoną amerykańskiej odwagi i wolności.

Na fladze i w herbie Martyniki widnieją po cztery węże. Wąż w herbie - żararaka lancetowata, kajsaka - to jedyny jadowity wąż występujący na Martynice i St. Lucii. Na wyspach (także Trynidad i Tobago) została sztucznie zaaklimatyzowana przez plantatorów, aby jej obecność w buszu i dżungli odstraszała niewolników od ucieczek z plantacji. Jad kajsaki zawiera reteplazę, używaną w diagnostyce laboratoryjnej do oceny czasu batroksobinowego (krzepnięcie osocza) układu krzepnięcia.

Mamelucy strona własność państwa, stąd ich nazwa: mamelucy = niewolnicy państwowi. Kupowani byli przez muzułmańskich władców, nawracani na islam i szkoleni w walce, by z nich uformować doborowe oddziały wojskowe. Armia mamelucka była bardzo dobrze wyszkolona i zdyscyplinowana i przez wielu znawców uważana jest za jedną z najlepszych formacji zbrojnych w historii. Szczególną sławę zdobyła ciężka jazda mameluków egipskich. Mamelucy odnosili wiele zwycięstw nad krzyżowcami i nawet nad postrachem ówczesnego świata, Mongołami.

Gorée (wolof: Beer) - wyspa położona 3 km na wschód od portu w Dakarze, stolicy Seneglu. Od XVI-XIX wieku Fort D'Estrees na tej wyspie był bazą handlu niewolnikami. Tutaj ich więziono, sprzedawano, a następnie ładowano na statki i wysyłano przez Atlantyk do Ameryki Południowej, na Karaiby oraz do Ameryki Północnej. Była to największa tego typu baza w Afryce. W XX wieku pozostałe świadectwa handlu ludźmi zostały zamienione w muzeum i znalazły się na liście światowego dziedzictwa UNESCO. W 1992 roku odwiedził ją Jan Paweł II.

Portugalczycy początkowo porywali napotkanych ludzi, aby sprzedać jako niewolników. Mieszkańcom Afryki trudno było zrozumieć, co się dzieje z ginącymi bezpowrotnie osobami, które były wywożone na inne kontynenty. Do chwili, gdy lokalne elity zaczęły uczestniczyć w handlu, jednym z pojawiających się tłumaczeń było, że porywacze zjadają swoje ofiary.