Wiatry - pytania

Anemochoria (wiatrosiewność) – jeden ze sposobów rozprzestrzeniania zarodników grzybów oraz zarodników, nasion i owoców u roślin, polegający na roznoszeniu ich przez ruchy powietrza/wiatr. Wiatrosiewność jest bardzo rozpowszechnionym sposobem rozsiewania, szczególnie wśród roślin rosnących w górach, na stepach, pustyniach, na sawannie.

Skala Beauforta – skala służąca do opisu siły wiatru w stopniach Beauforta. Zasadniczą jej cechą jest możliwość względnej oceny siły wiatru na podstawie obserwacji powierzchni morza lub obiektów na lądzie. Skalę opracował w 1806 r. Francis Beaufort, irlandzki hydrograf, oficer floty brytyjskiej.

Tramontana (z łac. transmontanus = 'mieszkający za górami’). We Włoszech – chłodny wiatr północny lub północno-wschodni, wiejący na zachodnim wybrzeżu Włoch i Korsyki. Powstaje w sytuacji, gdy nad Morzem Adriatyckim panuje niskie ciśnienie, a nad zachodnią częścią Morza Śródziemnego lub w Alpach – wysokie.

Gustnado płytka i słaba trąba powietrzna powstająca na linii szkwałowej. Tornada szkwałowe najczęściej powstają przez prąd zstępujący w burzy, tworzący front szybko poruszającego się zimnego powietrza, które powoduje gwałtowne wynoszenie ciepłego powietrza przed frontem i tworzenie się wirującego powietrza.

Oko cyklonu – centralny obszar cyklonu tropikalnego. W oku cyklonu wiatr jest słaby lub wręcz cichnie. Brak na tym obszarze również opadów, występuje tu natomiast podwyższona temperatura i bardzo niskie ciśnienie (poniżej 960 hPa). Na jego obszarze niebo jest prawie bezchmurne. Dookoła oka cyklonu, dzięki bardzo silnemu prądowi wstępującemu, rozbudowują się pionowo ogromnych rozmiarów chmury kłębiaste.

"Biały szkwał" (ang. "white squall") przychodzi z jasnego nieba, w przeciwieństwie do zwykłego szkwału towarzyszącego burzy. Jest dla obserwatora nagły i niespodziewany, jedyną zapowiedzią są zawieszone w powietrzu krople wody i załamujące się fale widoczne jako biaława zawiesina. Podobno biały szkwał zatopił brygantynę "Albatross" w 1961 roku, o czym opowiada film Sztorm.

Tajfun Haiyan przeszedł do historii meteorologii jako najsilniejszy cyklon, jaki kiedykolwiek uderzył na ląd. Średnia prędkość wiatru osiągała 312 km/h, pojedyncze porywy 376 km/h, a ciśnienie atmosferyczne spadło do 895 hPa. Tajfun 5. kategorii w skali Saffira-Simpsona, który przeszedł przez zachodnią część Oceanu Spokojnego. Liczba potwierdzonych ofiar śmiertelnych (głównie na Filipinach) przekroczyła 6300 osób, a dodatkowo wiele tysięcy uznawanych jest za zaginione.

Nazwy te różnią się miejscem występowania: huragan to cyklon występujący na Atlantyku i wschodnim Pacyfiku, tajfunem określane są cyklony na zachodnim Pacyfiku pomiędzy 180 i 100 południkiem, a Willy-Willy w północnej i wschodniej Australii.

Altocumulus lenticularis (chmura soczewkowata) to nieruchoma chmura w kształcie soczewki ustawiona pod kątem prostym do kierunku wiatru, a równolegle do linii gór. Z powodu swojego kształtu często bywają mylone ze zjawiskiem UFO.

Ten zimny prąd morski obiega kulę ziemską na dalekim południu. Tworzy strefę bardzo silnych wiatrów i sztormów, to przez niego opłynięcie przylądka Horn jest takim wyzwaniem dla żeglarzy. Głębokość prądu przekracza 3000 m.