Do roku 1964 mieszkańcami Lusaki byli wyłącznie biali lub Azjaci, jako że Afrykańczycy nie mieli pozwolenia na zamieszkiwanie w mieście. W roku 1964 Zambia uzyskała niepodległość i zniosła segregację rasowową, co poskutkowało gwałtownym napływem okolicznej ludności afrykańskiej do Lusaki. W ciągu kilku lat Lusaka stała się centrum walki z Apartheidem. To tutaj siedzibę miał działający w sąsiadującym RPA Afrykański Kongres Narodowy.