Glenn Gould znany był ze swojej ekscentryczności. Często podśpiewywał grając na fortepianie. Twierdził, że śpiewa podświadomie, a nasilało się to szczególnie, gdy fortepian odmawiał mu posłuszeństwa. Nietypowo poruszał się podczas gry. Na fortepianie grał siedząc od wczesnej młodości na krześle zrobionym mu przez ojca (nawet, kiedy już było prawie kompletnie zniszczone). Był uzależniony od wielu leków. Dbał przesadnie o swoje ciśnienie i ręce. Nie lubił być dotykany, a później odmawiał także bezpośredniej rozmowy właściwie ze wszystkimi, zdając się na telefon i listy jako formę komunikacji.