Degenerate art was a term adopted in the 1920s by the Nazi Party in Germany to describe modern art. During the dictatorship of Adolf Hitler, German modernist art was removed from state owned museums and banned in Nazi Germany on the grounds that such art was an "insult to German feeling", un-German, Jewish, or Communist in nature. Those identified as degenerate artists were subjected to sanctions being forbidden to exhibit or to sell their art.

Dojście do władzy Hitlera spowodowało, że artyści awangardy stali się głównym wrogiem piewców nazistowskiej wizji sztuki – czystej rasowo i kulturowo. W 1939 r na podwórzu berlińskiej straży pożarnej spalono 1004 obrazów oraz 3825 grafik i akwareli różnych autorów, zakwalifikowanych jako „sztuka zdegenerowana”. Ogółem ofiarą akcji padło ponad 16 tysięcy dzieł sztuki ekspresjonistów, dadaistów, kubistów , surrealistów i fowistów.