In 1967, she became the first woman to run the Boston Marathon as a numbered entry. During her run, race official Jock Semple attempted to stop Switzer and grab her official bib; however, he was shoved to the ground by Switzer's boyfriend, Thomas Miller, who was running with her, and she completed the race. It was not until 1972 that women were allowed to run the Boston Marathon officially.

Dokładnie 50 lat temu w 1967 r. Kathrine Switzer przekonała świat, że kobiety też mogą przebiec 42 kilometry i 195 metrów. Oficjalnie prawo do startu w maratonie bostońskim (najstarszym na świecie) mieli wyłącznie mężczyźni. Kathrine zapisała się na listę startową jako K. V. Switzer. Dotarła na metę po 4 godzinach 20 minutach i została pierwszą kobietą w historii, która ukończyła maraton bostoński z oficjalnym numerem startowym (261).

Ursprünglich war das Rennen Männern vorbehalten, und erst 1966 nahm Roberta Gibb als erste Frau beim Boston-Marathon teil – inoffiziell und ohne Startnummer. 1967 nahm Kathrine Switzer als erste Frau mit Startnummer teil – sie hatte sich als „K. V. Switzer“ angemeldet und keinen Hinweis auf ihr Geschlecht gegeben. Während des Rennens versuchte Renndirektor Jock Semple vergeblich, sie mit Gewalt von der Strecke zu entfernen. Erst 1972 durften Frauen offiziell teilnehmen.