Pytania o anatomii człowieka

W OZT stosowanie morfiny jest przeciwwskazane. Jednym z efektów działania morfiny jest skurcz zwieracza Oddiego. Jeśli przyczyną OZT jest kamica żółciowa to podanie morfiny spowoduje pogorszenie stanu pacjenta.

Kolor oczu – cecha wielogenowa, zależna przede wszystkim od ilości i typu pigmentów obecnych w tęczówce. Trzy główne elementy w obrębie tęczówki decydują o kolorze oczu: zawartość pigmentów (melaniny) nabłonka tęczówki, zawartość melaniny w zrębie tęczówki i zagęszczenie komórek zrębu tęczówki.

Parathormon (PTH) to hormon produkowany przez przytarczyce. Wraz z kalcytoniną oraz witaminą D3 odpowiada za gospodarkę wapniowo-fosforanową w organizmie. Oznaczanie parathormonu jest przydatne do wykrywania przyczyn zmniejszonego lub zwiększonego stężenia wapnia.

Obłączek (łac. lunula) – białawy obszar w kształcie półksiężyca u dołu paznokcia, widoczny tylko na niektórych palcach, najczęściej na kciukach. Jest widoczną częścią korzenia paznokcia. Białe zabarwienie wynika ze słabszego przylegania płytki paznokcia do macierzy.

Mięsień zębaty przedni (łac. musculus serratus anterior) – położony na bocznej ścianie klatki piersiowej, płaski, czworokątny mięsień, należący do grupy powierzchownych mięśni klatki piersiowej. Jest jednym z największych mięśni u człowieka.

Skala Mallampatiego to stosowana w anestezjologii czterostopniowa skala określająca stopień trudności intubacji tchawicy uwarunkowanej budową anatomiczną jamy ustnej. Skala przedstawia się następująco: 1) widoczne podniebienie miękkie, języczek, gardło i zarys migdałków 2) widoczne podniebienie miękkie i języczek 3) widoczne podniebienie miękkie i podstawa języczka 4) nie widać podniebienia miękkiego

Komórka Merkla – wyspecjalizowana komórka naskórka odbierająca u kręgowców bodźce czuciowe (receptor dotyku). Występują w skórze i w warstwie rozrodczej śluzówki wszystkich kręgowców. U ssaków występują w postaci jasnych komórek, przeciętnie o średnicy 10 µm, zlokalizowanych w warstwie podstawnej naskórka, gdzie najczęściej łączą się z zakończeniami wolnoadaptujących się czuciowych włókien nerwowych

Ścięgno Achillesa, ścięgno piętowe – największe ścięgno w organizmie człowieka, tworzone przez łączące się ścięgna mięśnia brzuchatego łydki i mięśnia płaszczkowatego . Jest szerokie i płaskie w części szczytowej, natomiast stopniowo zwęża się i grubieje ku dołowi. Kończy się wyraźnym poszerzeniem w miejscu jego przyczepu na guzie piętowym. Nazwa tego ścięgna wywodzi się od mitycznego Achillesa

Mięsień czworoboczny to parzysty mięsień należący do grupy powierzchownych mięśni grzbietu człowieka, częściowo pokrywający mięśnie najszersze grzbietu. Unerwiony jest podwójnie, przez gałąź zewnętrzną nerwu dodatkowego (XI) oraz przez gałązki splotu szyjnego (C2–4)

Nerw żuchwowy jest nerwem czuciowo-ruchowym, unerwia czuciowo skórę poniżej szpary ust i skroni. Skóra okolicy kąta żuchwy jest jednak unerwiona czuciowo przez gałęzie nerwu usznego wielkiego pochodzące ze splotu szyjnego. Ruchowo unerwia mięśnie żucia; opuszcza jamę czaszki przez otwór owalny