Pytania o łacinie

Call a spade a spade, Robert Burton użył tego idiomu w swojej Anatomii melancholii (1621), aby opisać swój pozornie prosty styl pisania, twierdząc: „Nazywam rzeczy po imieniu”. Wyrażenie to zostało wprowadzone do języka angielskiego w 1542 r. w przekładzie Nicolasa Udalla dzieła Erazma, Apophthegmes, czyli saie, prompte saiynges. Po raz pierwszy zebrane przez Erasmusa.

De gustibus non est disputandum, to łacińska maksyma oznaczająca „W sprawach gustu nie może być sporów” (dosłownie „o gustach nie powinno się tego kwestionować/dyskutować”). Dotyczy upodobań człowieczych. To powiedzenie jest starożytnym rzymskim powiedzeniem. Jego pochodzenie wernakularne i tekstowe jest nieznane i samo w sobie jest przedmiotem dyskusji.

Festina lente to klasyczne porzekadło, oksymoron oznacza „śpiesz się powoli” (czasami tłumaczone w języku angielskim jako „więcej pośpiechu, mniej prędkości”. Znaczenie tego wyrażenia jest takie, że czynności należy wykonywać z zachowaniem odpowiedniej równowagi między pilnością a starannością.

Łacińskie słowo exanthema oznacza wysypkę, wykwit na skórze lub błonach śluzowych, rożnego pochodzenia.

Trzustka-pancreas, wątroba-hepar, dwunastnica-duodenum, jelito czcze (cześć jelita cienkiego)-jejunum.

W organizmie człowieka wyróżniamy żyłę główną dolną (Vena cava inferior) i górną (Vena cava superior). Doprowadzają one krew do prawego przedsionka serca.

Pępek (łac. umbilicus) – blizna w środkowym punkcie brzucha będąca pozostałością po odpadniętej pępowinie.

Noli me tangere zmartwychwstały tłumaczone także jako nie zatrzymuj mnie!) – słowa, które według Ewangelii Jana wypowiedział Jezus do Marii Magdaleny po zmartwychwstaniu. W tym brzmieniu znajdują się w Wulgacie, łacińskim przekładzie Pisma Świętego (tzw. Wulgata klementyńska).

Carpe diem to aforyzm łaciński, zwykle tłumaczony jako "chwytaj dzień", zaczerpnięty z książki 1 dzieła rzymskiego poety Horacego Odes (23 p.n.e.).

To słynne zdanie było tytułem rzymskich cesarzy.