Łowiectwo - pytania

Patrochy – niejadalne wnętrzności zwierząt łownych (upolowanej zwierzyny), tj. żołądek, jelita, układ moczowo-płciowy, wydobywane w procesie patroszenia.

Klępa – w gwarze myśliwskiej samica łosia, różni się od samca (byka) brakiem poroża i mniejszymi wymiarami.

Nazimek to młody zając urodzony jesienią.

kwiatek – biała sierść na końcu ogona lisa. Historycznie język (gwara) myśliwych w Polsce sięga czasów najstarszych dziejów piśmiennictwa polskiego, zapewne tradycją sięgającą czasów wcześniejszych.

Iskarze, tropiciele śladów z XIII wieku, iskali, czyli poszukiwali w lasach miejsc pobytu zwierząt dla potrzeb łowieckich panów, którym służyli. Tego typu działalność mogła być specjalizacją łowców, psiarzy książęcych czy biskupich.

Święty Hubert jest uznawany, aż po czasy współczesne, za jednego z najbardziej znanych i najbardziej ludowych świętych. Znany jest on jako chrześcijański patron myśliwych i polowań.

Zamieszkuje strefę lasów iglastych północnej i środkowej Eurazji, od Europy Zachodniej i Wielkiej Brytanii po Wschodnią Syberię. Jego zasięg ograniczony jest występowaniem lasów, które od północy przechodzą w tundrę, a od południa w stepy. Cietrzew na swoim areale, głównie w Europie Zachodniej i Środkowej, przez ostatnie dekady powoli ustępuje, czemu sprzyja człowiek, którego działalność przetwarza jego naturalne biotopy w mniej dla niego odpowiednie. To ptak osiadły - nie odbywa wędrówek.

W jednym naboju widocznym na zdjęciu mieści się wiele małych kuleczek śrutu, dzięki czemu strzelba ma szerokie pole rażenia. Podczas pierwszej wojny światowej armia amerykańska wprowadziła strzelby do walk w okopach, co oburzyło Niemców.