Pytania o pająkach

Szczękoczułki u pajęczaków składają się z 2 lub 3 segmentów, ale występują jako pojedynczy element, czyli jedne szczękoczułki. Pająk ma cztery pary odnóży krocznych i jedną parę nogogłaszczek. Służą do walki, zabijania, a także do rozrywania zdobyczy. Często znajdują się w nich ujścia gruczołów jadowych.

Zyzuś tłuścioch – gatunek niewielkiego pająka z rodziny omatnikowatych. Gatunek synantropijny, często przebywający w najbliższym otoczeniu człowieka – garażach, budynkach gospodarczych i domach. Samce tego gatunku są zdolne do wydawania dźwięków, których częstotliwość dochodzi do 1000 Hz (strydulacja).

Zwierzęta o dużej specjalizacji; ciało podzielone na dwie części: głowotułów i odwłok. Głowotułów i odwłok połączone są przekształconym segmentem odwłoka, tzw. stylikiem. Pająki to zwierzęta lądowe (choć niektóre potrafią pływać i nurkować). Oddychają płucotchawkami lub tchawkami (w zależności od gatunku).

Jeden z największych przedstawicieli skakunowatych w Polsce; samce, o czarnym głowotułowiu i ceglastoczerwonym odwłoku z czarnym wzdłużnym pasem, osiągają 8 mm długości, zaś szaro-brązowe samice nawet 12 mm. W Polsce podlega ścisłej ochronie gatunkowej.

Komórczak okazały – gatunek pająka z rodziny komórczakowatych. Ma tylko 3 pary oczu. W ciągu dnia ukrywa się pod kamieniami, a o zmierzchu zaczyna polowanie na stonogi. Jego potężne szczękoczułki pomagają w zabijaniu stonogi. Pająk ten został odkryty w 1838 roku.

Pęcherz rektalny, rozszerzony fragment jelita tylnego, obecny u niektórych pająków. W pęcherzu rektalnym gromadzone są odchody oraz zbędne produkty przemiany materii. Samce zaleszczotków z rodzaju Serianus wewnątrz pęcherza rektalnego mają zlokalizowane gruczoły, które zdolne są do przędzenia nici, wykorzystywanej przy przekazywaniu samicy spermatoforu.

Babie lato to unosząca się w powietrzu, w pogodne dni jesienne, nić przędna niektórych pająków. Potocznie również okres, w którym to zjawisko występuje. Na tych cienkich, długich nitkach pająki, które je uprzędły, biernie rozprzestrzeniają się na duże odległości (do kilkuset kilometrów) osiągając przy tym niekiedy znaczny pułap. Obserwowano je do wysokości 1500 m.

Prządka olbrzymia (Nephila pilipes) – gatunek dużego pająka występującego w rejonach tropikalnych i subtropikalnych. Pająki te tkają sieci o powierzchni często powyżej metra kwadratowego. Są one tak solidne, że w niektórych krajach używa się ich do łowienia ryb. Nierzadko w sieci tych pająków złapane zostają ptaki lub inne małe kręgowce – nie są one jednak właściwym ich pożywieniem, na które składają się owady i inne bezkręgowce.

Sieciarz jaskiniowy jest najbardziej jadowitym pająkiem występującym w Polsce. Jego jad nie jest niebezpieczny dla życia człowieka (oprócz ewentualnej reakcji alergicznej), ale ukąszenie jest bolesne, porównywalne z użądleniem przez szerszenia.

Wbrew pozorom mrówczynka (Myrmarachne formicaria) nie jest owadem, lecz pająkiem z rodziny skakunowatych. Posiada wygląd upodabniający do mrówek, na które poluje. Nie buduje sieci. Do swoich ofiar skrada się nierozpoznany na odległość kilku centymetrów, po czym błyskawicznie skacze. Sposobem poruszania się również imituje mrówkowate, a przednie odnóża udają czułki mrówki. Występuje w Eurazji. Znany również z Polski.