Pasożyty - pytania

Minóg morski pasożytniczy gatunek bezżuchwowca z rodziny minogowatych, największy z minogów. Jedyny przedstawiciel rodzaju Petromyzon. Wzdłuż kanadyjskich i europejskich wybrzeży Oceanu Atlantyckiego, Morze Bałtyckie (w Polsce rzadki, głównie w przybrzeżnej strefie Bałtyku, pojedynczo w północnym i środkowym dorzeczu Wisły.

Inwazyjny gatunek małża blaszkoskrzelnego z rodziny świdrakowatych charakteryzujący się zdolnością trawienia celulozy. Jest szeroko rozprzestrzeniony w wodach całego świata, w polskiej części Bałtyku jest gatunkiem zawleczonym. Żywi się drewnem i planktonem. Obrotami muszli drąży w drewnie korytarz. Przyczynia się do niszczenia podwodnych elementów drewnianych.

Wesz ludzka gatunek wszy należący do rodziny Pediculidae, pasożytujący na człowieku, powodujący wszawicę. Dawniej dzielony na dwa podgatunki: wesz głowową, wesz odzieżową. Pasożytuje na skórze głowy i całego ciała. Wszy mogą przenosić wiele groźnych chorób zakaźnych takich jak: dur powrotny, tyfus plamisty, dżuma, gorączka okopowa.

Pluskwy domowe, choć niezwykle dokuczliwe są dla człowieka zupełnie niegroźne. To jedne z niewielu pasożytów zewnętrznych, które nie są potencjalnymi nosicielami chorób.

Matronicowate wyróżniają się specyficznym sposobem rozmnażania. Samica jest nosicielem pasożytującego na niej i dużo mniejszego (ok. 20 razy) samca (lub kilku samców). Samiec wgryza się w ciało samicy i na ogół nie opuszcza jej do końca życia (staje się osobliwą naroślą na jej ciele, zostaje pozbawiony wszystkiego oprócz układu oddechowego i narządów płciowych). Ciało samic jest krępe, kuliste, wydłużone, głowa duża z dużym, szerokim otworem gębowym

Plujkowate (Calliphoridae) odgrywają w ekosystemach olbrzymią rolę w rozkładzie martwej materii. Potomstwo 2000 osobników konsumuje 300 kg padliny w ciągu trzech dni. Fakt, że muchówki te jako pierwsze pojawiają się przy padlinie gdzie większość przechodzi rozwój osobniczy, wykorzystuje się w entomologii sądowej do ustalenia czasu zgonu.

Przywra chińska występuje głównie w południowo-wschodniej Azji. Zarażenia na całym świecie są spowodowane importem ryb zarażonych w endemicznych ogniskach. Szacunkowo 20 mln osób jest zarażonych tym pasożytem. Pasożyty drażniąc ściany przewodów żółciowych powodują rozrost ich nabłonka, który może ulec metaplazji co prowadzi do raka dróg żółciowych.

Kandyra (Vandellia cirrhosa) mieszka w rzekach Amazonii i żywi się wyłącznie krwią większych ryb, wpływając do ich skrzeli i przegryzając ich naczynia krwionośne. W ciągu minuty zaspokaja głód i odpływa w poszukiwaniu nowej ofiary, którą znajduje przez zapach amoniaku wydzielany ze skrzela podczas oddychania.

Grzyb ophiocordyceps unilateralis potrzebuje odpowiedniej temperatury i wilgotności oraz odległości od gleby do wzrostu. Pasożyt infekuje mrówki z gatunku Camponotus leonardi i zmienia ich zachowanie w celu rozsiania zarodników. Zainfekowana ofiara porzuca mrowisko, wchodzi na drzewo i na odpowiedniej wysokości wbija się w liść żuwaczką i obumiera. Grzyb przerasta ciało mrówki i z tyłu jej głowy wypuszcza szypułkę, która, pękając, rozsiewa zarodniki. Zarodniki są niesione z wiatrem i infekują kolejne mrówki.

Giardia lamblia (Giardia intestinalis, Ogoniastek jelitowy) to pierwotniak z grupy wiciowców, wywołujący jedną z najczęściej występujących chorób pasożytniczych u ludzi, psów i kotów – giardiozę (lambliozę). Przyczepiony specjalną przyssawką pasożytuje u ssaków na komórkach nabłonkowych jelita lub pęcherzyka żółciowego. Giardioza jest jedną z chorób brudnych rąk (około 20% dzieci jest zakażonych).