Tarcze - pytania

Epizema – w starożytności godło przynależności umieszczane na tarczy wojownika greckiego. Lica tarcz greckich malowano, zazwyczaj w wyróżniającej barwie czerwonej, białej bądź czarnej. W czasach rozwiniętych miast-państw, zwłaszcza pod koniec V wieku p.n.e., na tarczach zamiast symbolicznych ozdób umieszczano litery wskazujące miejsce pochodzenia wojownika – np. literę alfa (A) dla Ateńczyków.

Puklerz – zwyczajowa nazwa niewielkiej (ok. 25–40 cm średnicy) okrągłej, zwykle w całości metalowej tarczy, o wybrzuszonym, sferycznym (półkolistym) lub szpiczastym środku (umbo), mieszczącym trzymającą go dłoń. Za uchwyt służył metalowy lub drewniany imacz, który przechodził wzdłuż średnicy umba.

Sipar – tarcza stalowa o kolistym, rzadziej owalnym zarysie, typowa dla krajów wschodnich takich jakich Persja, Turcja lub Indie, gdzie występuje pod nazwą dhal. Tarcza ta miała swoje prototypy już w starożytności, zaczęła występować równolegle z kałkanem, z czasem całkowicie go wypierając. Średnicy 20-60 cm, wypukła z brzegami płaskimi lub zwiniętymi w wałek.