The rapatronic cameras are capable of recording a still image with an exposure time as brief as 10 nanoseconds (that would give 100 million frames per second if the camera was capable to do multiple pictures). The camera uses two polarizing filters mounted with their polarization angles at 90° to each other and a Faraday cell which briefly changes the polarization plane of light passing through it, acting as a shutter.

Aparaty rapatroniczne (nazwa od rapid action electronic) skonstruowane zostały w celu rejestracji zdjęć wczesnych faz próbnych wybuchów jądrowych. Miały ekstremalnie krótki czas naświetlania zdjęć, dochodzący do 10 nanosekund. W ich konstrukcji wykorzystano migawki elektro-optyczne, składające się z dwóch dwóch filtrów polaryzacyjnych i materiału zmieniającego polaryzację światła zależnie od pola elektrycznego (efekt Kerra).

Die Rapatronic-Kamera ist eine Hochgeschwindigkeitskamera mit einer Belichtungszeit von nur 10 Nanosekunden (Milliardstel einer Sekunde). Die Kamera wurde von Harold Edgerton in den 1940er Jahren entwickelt. Das Ziel war die Aufnahme des schnell expandierenden Feuerballs einer Kernexplosion im Rahmen des amerikanischen Atomtestprogramms.